Η τελευταία παράσταση που είδα μου θύμισε εκ νέου πόση ανάγκη έχουμε το θέατρο και την προσφορά του σε συναισθήματα συγκίνησης, συνενοχής, τύψεων, φόβου, ανακούφισης, υπαρξιακής παύσης. Ήταν σε ένα θέατρο με μια σκηνή διαφορετική, σε μια γειτονιά φημισμένη για τον πολιτισμό της. Έπαιζε ένας ηθοποιός που μπορεί να μεταμορφωθεί στα πάντα και να με κάνει να τον ακολουθώ σαν πιστή σε κάθε παράστασή του.
[mc4wp_form id="278"]