Θα τον θυμόμαστε πάντα. Θα θυμόμαστε πάντα πώς μας έκανε να αισθανθούμε.
[mc4wp_form id="278"]
Θα τον θυμόμαστε πάντα. Θα θυμόμαστε πάντα πώς μας έκανε να αισθανθούμε.
Ο Νίκος Εγγονόπουλος του Παναγιώτου (21 Οκτωβρίου 1907 – 31 Οκτωβρίου 1985) ήταν Έλληνας καθηγητής του Ε.Μ. Πολυτεχνείου, ζωγράφος, σκηνογράφος και ποιητής. Θεωρείται ένας από τους μείζονες εκπροσώπους της γενιάς του ’30, ενώ αποτέλεσε και έναν από τους κύριους εκφραστές του υπερρεαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα.
Ο Leonard Cohen, γεννημένος στις 21 Σεπτεμβρίου, αποτέλεσε ένα αληθινό μουσικό είδωλο, γνωστό για τους μαγευτικούς στίχους και τις ψυχωτικές ερμηνείες του.
Γεννημένος στο Μόντρεαλ του Καναδά, ο Cohen άφησε ανεξίτηλο σημάδι στη μουσική βιομηχανία και στους θαυμαστές του παγκοσμίως.
Στις 20 Σεπτεμβρίου 1971, πέθανε ο Νομπελίστας ποιητής, Γιώργος Σεφέρης. Πριν λίγα χρόνια, ήταν καλοκαίρι, βρέθηκα στο σπίτι του, στο Παγκράτι.
Συνειδητοποιούσα στα χρόνια του λυκείου, στα χρόνια της διαμόρφωσης, ότι το σκοτάδι συνυπάρχει με το φως, ότι χωρίς το ένα δεν υπάρχει το άλλο, ότι χωρίς το σκοτάδι δεν υπάρχει ο Ανεστόπουλος, χωρίς το φως πάλι δεν υπάρχει.
Οι Κινέζοι διαβάζουν την ώρα μέσα στα μάτια των γάτων. Μια μέρα ένας μισθοφόρος που έκανε τη βόλτα του στα περίχωρα της Ναντσίνγκ διαπίστωσε ότι είχε ξεχάσει το ρολόι του κι έτσι ρώτησε ένα αγόρι τι ώρα ήταν.
Με τον τόνο της ποιητικής μου φωνής που δεν έχει ούτε αποχρώσεις ξύλου, ούτε λαβύρινθους δηλητήριου, ούτε αρνιά που ξαφνικά γίνονται μαχαίρια ειρωνείας, θα προσπαθήσω να σας δώσω ένα μάθημα απλό για το κρυμμένο πνεύμα της πληγωμένης Ισπανίας.
Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος (Θεσσαλονίκη, 20 Μαρτίου 1931 – Θεσσαλονίκη, 11 Αυγούστου 2020) ήταν Έλληνας ποιητής, διηγηματογράφος, δοκιμιογράφος, μεταφραστής, ερευνητής, λαογράφος, εκδότης και βιβλιοκριτικός. Το πραγματικό όνομα του λογοτέχνη είναι Κωνσταντίνος Δημητριάδης και καταγόταν από την Ανατολική Θράκη. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες. Έλα να ανταλλάξουμε κορμὶ και μοναξιάΝα…
Η θάλασσα είναι η μόνη μου αγάπη. Γιατί έχει την όψη του ιδανικού. Και τ’ όνομά της είναι ένα θαυμαστικό. Δε θυμάμαι το πρώτο αντίκρισμά της. Χωρίς άλλο θα κατέβαινα από μια κορφή, φέρνοντας αγκαλιές λουλούδια. Παιδί ακόμα, εσκεπτόμουν το ρυθμό του φλοίσβου της. Ξαπλωμένος στην αμμουδιά, εταξίδευα με τα…
[mc4wp_form id="278"]