Μέχρι πριν λίγα χρόνια, δεν το ήξερα το πανετόνε ή το ήξερα και δεν μου άρεσε. Μέχρι που δοκίμασα «το κάτι άλλο», δηλαδή το πανετόνε του Αντώνη Σελέκου. Και τώρα δεν είμαι σίγουρη αν πρόκειται για πρόσφατη ανακάλυψη ή για προαιώνια μνήμη.