Πάντα όλα θα είναι απλά κι ας το ξεχνάμε πού και πού. Το εμπέδωσα, Κυριακή πρωί, που φύγαμε, έτσι ωραία και ξαφνικά, για την Αίγινα. Για να περάσουμε στο νησί λίγες ώρες, χωρίς αυτοκίνητο και πρόγραμμα.
[mc4wp_form id="278"]
Πολλά παραμύθια, παλιά, με μελαγχολούσαν ή με θύμωναν. Ήθελα να ζωγραφίζω «θυμωμένα φρύδια» στους «αδίστακτους» ή να «βοηθάω» μια χελώνα να τρέχει σαν τον άνεμο, μπας και νιώσω ότι αλλάζει η τάση υπέρ των κλισέ.
Σε μικρή απόσταση από την Κίμωλο (1 ναυτικό μίλι, περίπου) βρίσκεται το νησί Πολύαιγος, με έκταση περίπου τη μισή της Κιμώλου, στην οποία ανήκει διοικητικά.
Μου ζήτησε πρόσφατα ένας φίλος μου, που θα πήγαινε στην Τήνο, να προτείνω παραλίες, χωριά, μέρη με ωραίο καφέ και φαγητό, δροσιές, ανατολή, ηλιοβασιλέματα. Τα γνωστά. Είπαμε πολλά –κι εγώ μεταφέρθηκα στα απογεύματα και τους αέρηδες, που με αλάφρυναν σαν να είμαι φτεράκι από akikiki κι εννοείται προσγειώθηκα –πολύ φυσικά-…
Ομολογώ ότι την Σκύρο άργησα να την ανακαλύψω ως προορισμό. Δεν ήταν Κυκλάδες, ίσως γι’ αυτό. Τώρα όμως που την ανακάλυψα, την έχω ερωτευτεί. Δεν ήμουν πολύ ακριβής. Οι λόγοι για να πας στη Σκύρο είναι περισσότεροι από τρεις. Και όσο το σκέφτομαι, μπορώ να μετρήσω πολλούς και με πολλά…
Στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος βρίσκονται, εδώ και καιρό, οι Λειψοί και οι «πράσινες» πρωτοβουλίες του δήμου και των κατοίκων. Σε πρόσφατο αφιέρωμα, η βρετανική εφημερίδα The Sun αναφέρει ότι «στους Λειψούς οι ρυθμοί ζωής είναι πιο ήρεμοι και γαλήνιοι. Το νησί, που είναι μια όαση για τους περιπατητές και…
Στην Φολέγανδρο, πήγα μετά από ένα αλύχτισμα της κυρίας Β. «ότι τέτοια Χώρα δε θα βρεις πουθενά». Τότε αρκούσε μια φευγαλέα σκέψη, α, ωραία η Φολέγανδρος και καρφί για να βγουν τα ακτοπλοϊκά. Θα έμενα σε κάτι δωματιάκια και θα φρόντιζα τουλάχιστον τέσσερις φορές να κολυμπήσω στο Κάτεργο, νοτιοανατολικά του…
Οι Ικαριώτες ξέρουν να ζουν. Αυτό είναι αλήθεια. Ξέρουν να εχθρεύονται το περιττό και να δημιουργούν συνθήκες για πλήρη κάλυψη των πρωταρχικών αναγκών τους. Για τον άνθρωπο της Ικαρίας, όλα ξεκινούν από την αγάπη. Όσο δεν υπάρχουν κενά και ρωγμές, η καθημερινότητα αποκτά συνεχές νόημα. Γι’ αυτό και στο νησί,…
Την Αίγινα την αγαπώ χρόνια πριν πατήσω το πόδι μου στο χώμα της. Διάβαζα κι εγώ τις ιστορίες της Ζωρζ Σαρή, εκείνες τις ιστορίες με τους ήρωες που παίζουν σε μια απέραντη φύση, μοναδική για θαρραλέους εξερευνητές. Η συγγραφέας ξεκαλοκαίριαζε ως παιδί στο νησί. Το λάτρευε. Μού μετέδωσε τη λατρεία.…