Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου είναι μια υπενθύμιση. Είναι μια υπενθύμιση της αξίας της φιλαναγνωσίας. Της φιλαναγνωσίας που καλλιεργεί τη σημασία των βιβλίων. Των βιβλίων που διαβάζονται από γονείς, από εκπαιδευτικούς και από τα παιδιά που έμαθαν να διαβάζουν και εξασκούνται στο διάβασμα αγκαλιά με τα παιδικά βιβλία που δανείστηκαν από τη σχολική βιβλιοθήκη.
Τρεις κορυφαίες συναντήσεις – μια γιορτή για το θέατρο διοργανώνει η Πρώτη Κρατική Σκηνή της χώρας από τις 3 έως τις 7 Απριλίου, φιλοξενώντας στο κτίριο Τσίλλερ και στο Σχολείον της Αθήνας «Ειρήνη Παπά» τρεις παράλληλες εκδηλώσεις: το 3ο Showcase, το Συνέδριο του Δικτύου European Theatre Convention και τη Συνάντηση της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών, που πραγματοποιείται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου καθιέρωσε τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου το 1962, η οποία μέχρι σήμερα τιμάται στις 27 Μαρτίου κάθε χρονιά.
«Παιδιά, κλείνω. Καλά Χριστούγεννα», είπε. Αλλά πρώτη φορά, ήθελε να κλάψει από καημό. Ναι, αυτή είναι η λέξη. Καημός. Τι έκανε στ’ αλήθεια εδώ; Γιατί σήμερα, την καταβύθισαν τόσες ανασφάλειες και απορίες;
Ένας βωμός από γλυπτά κρανία άνοιξε στο κοινό για τους εορτασμούς της Ημέρας των Νεκρών στην Αρχαιολογική Ζώνη Cholula, στην πολιτεία Puebla του Μεξικού.
Σε ένα πάρκο, μια καθημερινή, ένα παιδί ούτε έξι, όταν ο μπαμπάς του το σήκωσε ψηλά για να ακουμπήσει ένα φύλλο, είπε «μπαμπά, φέρε μου και σύννεφο, μπορείς». Όλα τα έχουν πει τα παιδιά. Με τον πιο αφαιρετικό τρόπο, με την πιο δουλεμένη αλήθεια. Το κείμενο που ακολουθεί θα μπορούσε…
[mc4wp_form id="278"]
