Η Άννα Καλλινίκου αφηγείται την εκάστοτε –καθημαγμένη- ιστορία με ηρεμία. Με τη φωνή της, αδιαμφισβήτητα, να συντάσσεται με το δίκιο και τους αδύναμους. Με ό,τι, τέλος πάντων, σημαίνει φως μέσα στο σκοτάδι.