Συνήθως τα βράδια, χαζεύω κάμποσο στο instagram. Όχι πολύ, γιατί με ενοχλεί το φως της οθόνης και πρέπει συνεχώς να ενυδατώνω τα μάτια μου. Μια φορά, με πήρε ο ύπνος καθώς μάθαινα για την φρατερκούλα του Ατλαντικού, μια άλλη φορά, καθώς ενημερωνόμουν για φυσικούς τρόπους καθαρισμού του κάδου του πλυντηρίου.…
1947 ή 1949. Δύο άνθρωποι διαβάζουν το ίδιο βιβλίο. Κάθονται στην άκρη ενός λογοτεχνικού ποταμού με έναν τρόπο δικό τους, φαινομενικά άβολο, μα η ακινησία τους διαψεύδει αυτόν τον χαρακτηρισμό. Η εποχή είναι ασπρόμαυρη, η αγάπη έχει το δικό της χρώμα όπως σε κάθε εποχή. Διαβάζουν κάποιον σύγχρονό τους, κάποιον…
Ιούλης 2004. Η χώρα σ’ ένα διαρκές ντελίριο μετά την κατάκτηση του ευρωπαϊκού κυπέλου από την εθνική ομάδα. Το «πειρατικό» κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, κατάφερε χωρίς να παίξει και το καλύτερο ποδόσφαιρο να βρεθεί στην κορυφή της Ευρώπης, νικώντας ομάδες μεγαθήρια για εκείνη την εποχή. Από τα πιο όμορφα…
Όταν ήμουν 11, λίγο μετά τα Χριστούγεννα, πήγα –ήταν δώρο για την γιορτή μου- στο θέατρο Αλίκη για να δω την Αλίκη Βουγιουκλάκη, στην παράσταση «Η μελωδία της ευτυχίας», που σκηνοθετούσε η Ρούλα Πατεράκη. Δεύτερη σειρά, άνετα καθίσματα, πατούσα σε ένα πάτωμα, που μύριζε καθαριότητα, θυμάμαι. Ήταν τόσο έντονη η…
[mc4wp_form id="278"]
