Γεμάτος με αυτές τις σκέψεις, έφτασε στη λίμνη. Κάθισε στο αγαπημένο του παγκάκι, κοίταξε το παγωμένο νερό, έκλεισε τα μάτια του και πήρε μια βαθιά ανάσα. Φαντάστηκε το κρεβάτι του σαν μία βάρκα στη μέση της λίμνης. Ανέβηκε πάνω της κι άρχισε να κάνει κουπί χωρίς να κοιτάξει πίσω.
Ήταν γύρω στα 20, όταν φοιτητής στην Αγγλία, γνώρισε από τους Έλληνες φίλους του τον Βασίλη Τσιτσάνη και ήταν τότε που άρχισε να παρατηρεί, μέσα από τις καθημερινές λέξεις των τραγουδιών, τα ύψη και τις πτώσεις, όπως περιέχονται σε κάθε αληθινό ανάστημα.
H αγάπη για την ανάγνωση και την αναγνωστική διαδικασία ευρύτερα αποτελεί έναν από τους επιδιωκόμενους στόχους σε κάθε βαθμίδα της εκπαίδευσης.
Ό,τι και να γράψω γι’ αυτούς τους δύο τραγουδιστές θα φανεί λίγο. Ο καθένας τους έχει τη δική του ξεχωριστή πορεία στο μουσικό σύμπαν, δημιουργώντας φωτεινές στιγμές στο ελληνικό τραγούδι.
Στο αίμα μου, ρέουν πλανήτες και αστερισμοί. Σ’ αφήνω. Είναι ώρα να αναδυθώ. Η σκέψη μου είναι μαζί σου.
Η τέχνη έχει τον τρόπο να βάζει φωτιά στη λήθη και τη χυδαιότητα. Να είναι πάντα ο πιο σύντομος δρόμος από άνθρωπο σε άνθρωπο.
[mc4wp_form id="278"]
