Δεν είναι πάντα πιο μικρό το σπίτι απ’ το βουνό
δεν είναι πάντα πιο μεγάλος
από το λουλούδι ο άνθρωπος
λανθασμένες είναι όλες οι αποστάσεις
που μας δίνει το μάτι κι άδικα πιστεύω
καυχησιολογούμε λέγοντας
«ο κόσμος είναι αυτός»

Ο κόσμος είναι αυτός
ο καπνός που κυνηγάει τον σκύλο
το φυτό που ορθώνεται
και τρέχει με τη μουσική
τα παιδιά που ζωγραφίζουν τοίχους
και ανοίγουν την ομπρέλα τους
ίδιοι αρχαίοι Αιολείς
ν’ αναληφθούν συμπαρασύροντας
το πιο παρθένο μέρος των πραγμάτων. Η σύνθεση
απ’ όλα αυτά.
Μια ζωή πλήρης εντέλει.

Μαρία Νεφέλη («Το μάτι της ακρίδας» – απόσπασμα, εκδ. Ίκαρος)

Ο Οδυσσέας Ελύτης (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Οδυσσέα Αλεπουδέλλη, Ηράκλειο Κρήτης, 2 Νοεμβρίου 1911 – Αθήνα, 18 Μαρτίου 1996), ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, μέλος της λογοτεχνικής γενιάς του ’30. Βραβεύτηκε το 1960 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1979, στις 18 Οκτωβρίου, με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ο δεύτερος μέχρι σήμερα Έλληνας που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Γνωστότερα ποιητικά του έργα είναι τα Άξιον εστί, ο Ήλιος ο πρώτος και οι Προσανατολισμοί. Διαμόρφωσε ένα προσωπικό ποιητικό ιδίωμα και θεωρείται ένας από τους ανανεωτές της ελληνικής ποίησης.