Γενέθλια σήμερα, 29 Σεπτεμβρίου, για τον Σωκράτη Μάλαμα. Τον τραγουδοποιό, που πάντα θα μού θυμίζει αέρα, νερό και χώμα. Τον άνθρωπο, που έχω δει να γίνεται η καρδιά του κόσμου, στα πιο σημαντικά ύψη της φύσης.

Πιάνω στα χέρια μου τον «Λαβύρινθο». Η ολοκλήρωση ενός καλλιτέχνη, που έχει περάσει από όλα τα στάδια και τώρα συνομιλεί με τους ανθρώπους. Με τραγούδια, που απλουστεύουν τη διαδικασία του πόνου και της λύτρωσης. Με ένα αλληλέγγυο δόσιμο στον αποδέκτη. Οι συναυλίες δίπλα στη θάλασσα και στα βουνά, ένα ακόμη τεκμήριο ότι το τραγούδι είναι η εφεύρεση ανθρώπων, που δεν ένιωσαν ούτε μισή στιγμή αμήχανα απέναντι στην αβεβαιότητα. «Τι αγαπάς στον Σωκράτη;» «Τη δωρικότητά του, που μοιάζει με το αντίθετό της».

Τον αγαπάω, λοιπόν, και τον αγαπούν και οι φίλοι μου. Είναι, ας πούμε, μια πατρίδα χωρίς δυσοίωνο μέλλον.

Χρόνια πολλά!