Για πολλούς, αυτές οι τρεις λέξεις περιγράφουν όλη τους τη ζωή και για κάποιους άλλους ορισμένες περιόδους από τη ζωή τους. Σε όποια περίπτωση κι εάν ανήκεις, αυτό το σύνδρομο ένα πράγμα σου στερεί, το αναντικατάστατο παρόν σου.

Πόσες φορές έχεις πιάσει τον εαυτό σου να προσμένει να γίνει κάτι, να αλλάξει μια συνθήκη στην οποία βρίσκεσαι, όπως για παράδειγμα να αποκτήσεις περισσότερα χρήματα, να αλλάξεις σπίτι ή δουλειά για να ξεκινήσεις να ζεις όπως θες, να κάνεις τα όνειρα σου πραγματικότητα;

Πόσες φορές πιστεύεις, ότι μπαίνοντας σε μια σχέση όλα θα γίνουν πολύ καλύτερα και ευνοϊκότερα για να αρχίζεις να απολαμβάνεις τις στιγμές σου και να αποκτήσει νόημα η καθημερινότητα σου;

Τέλος, πόσες φορές έχεις καταλήξει, ότι σίγουρα δεν είναι η κατάλληλη στιγμή την συγκεκριμένη περίοδο για να ξεκινήσεις να αθλείσαι, να τρως υγιεινά, να περιποιείσαι περισσότερο τον εαυτό σου, αφού όλες εκείνες οι ιδανικές συνθήκες που έχεις στο μυαλό σου δεν ευνοούν στο σήμερα για να επιδιώξεις να τα φροντίσεις όλα αυτά; Άλλωστε, έχεις πείσει τον εαυτό σου, ότι στο επόμενο τρίμηνο ή εξάμηνο, που θα έχει ανοίξει και ο καιρός, περιμένωντας και αυτή την αύξηση που έχεις ζητήσει και βρίσκοντας και ένα καλύτερο σπίτι, τότε θα είναι σίγουρα η καταλληλότερη στιγμή να πραγματοποιηθούν όλα αυτά.

Από πού πηγάζει αυτή η αναβλητική ψευδαίσθηση και πώς λειτουργεί στην ενήλικη ζωή μας;

Με τον όρο αναβλητική ψευδαίσθηση, αναφερόμαστε σε οτιδήποτε περιμένουμε κάθε φορά να αποτελέσει το σωστό «timing», την αφετηρία για να αρχίσουμε να απολαμβάνουμε τη ζωή που λαχταρούμε και ονειρευόμαστε, ενώ θα μπορούσαμε να κινητοποιηθούμε και να αξιοποιήσουμε καθημερινά το χρόνο που περνάει, το πολύτιμο παρόν που δεν γυρίζει πίσω.

Για να ανακαλύψουμε από πού πηγάζει αυτή η λαθεμένη ψευδαίσθηση, θα ανατρέξουμε μερικά χρόνια πίσω, τότε που οι γονείς μας, οι δάσκαλοι μας και γενικότερα οι σημαντικοί άνθρωποι της ζωής μας, μας προέτρεπαν να είμαστε ευγενικά παιδιά, επιμελείς μαθητές και συνεπείς στις όποιες δραστηριότητες μας, με πολλά υποσχόμενα ανταλλάγματα, όπως οι διακοπές στο αγαπημένο μας νησί το καλοκαίρι, το αγαπημένο blue jean που ζητούσαμε να μας αγοράσουν και πολλά άλλα.

Η μέθοδος αυτή προκαλούσε στο μυαλό μας μια συνθήκη αναμονής και της πεποίθησης, ότι πάντα στο παρόν κάτι έλειπε, και μας εκπαίδευσε να ζούμε καρτερικά για την ημέρα που θα έπαιρναν σάρκα και οστά όλα αυτά που θα μας έκαναν τα πιο ευτυχισμένα παιδιά του κόσμου.

Με αυτόν τον τρόπο χτίστηκε μια γνωστική αντίληψη γύρω απο όσα επιθυμούμε και δεν έχουμε στο σήμερα. Μια αντίληψη του να ζούμε προσδοκώντας και εστιάζοντας σε όσα δεν έχουμε σήμερα, αλλά ταυτόχρονα και μια αντίληψη που μας φέρνει αντιμέτωπους, στην ενήλικη ζωή μας πλέον, με την σημασία και την αξία του παρόντος, καθώς μας αναλώνει και μας καθηλώνει σε ένα συνεχές και ουτοπικό κυνήγι της ευτυχίας και του νοήματος της ίδιας της ζωής.

Έτσι, η εν λόγω γνωστική αντίληψη στην ενήλικη ζωή, θεωρείται ακατάλληλη για τους εξής σημαντικούς λόγους:

Δημιουργεί και ενισχύει το φόβο αποτυχίας εάν κινηθούμε έξω απο το δίχτυ ασφαλείας του μυαλού μας και μια ψευδή νόηση ότι η μόνη επιλογή που υπάρχει για να είναι κανείς ευτυχισμένος και πετυχημένος είναι να προσμένει πάντα αυτό το κάτι που θα λείπει απο το παρόν του.

Βασίζεται στην ασφάλεια που παρέχει ένα παρόν που δεν μεταβάλλεται, ενισχύοντας την ανάγκη για απραξία και προκαλώντας ένα βάλτωμα στην καθημερινότητα, που με την σειρά τους προκαλούν μια στασιμότητα στα πάντα. Αυτό αυτομάτως, ως γνωστόν, δεν επιτρέπει καμία προσωπική εξέλιξη σε όλους τους τομείς, καθώς όταν δεν υπάρχει αλλαγή, δεν υπάρχει και πρόοδος.

Αναβάλλει επ’ αόριστον την ανάληψη της ευθύνης των επιλογών που κάνουμε καθε μέρα στη ζωή μας, καθώς το παρόν είναι αυτό που θα καθορίσει και θα προνοήσει για τα αποτελέσματα του μέλλοντος.
Ανάγκη για επαναπρογραμματισμό και ενεργοποίηση εαυτού στο παρόν:

Τι μπορούμε αλήθεια να κάνουμε για να βγούμε απο αυτή την παγιωμένη συλλογιστική που έχει υιοθετήσει χρόνια και φοβάται να απορρίψει ο εγκέφαλος μας;

Αρχικά, ας απαντήσουμε σε τρία βασικά ερωτήματα, τοποθετώντας χρονικά τον εαυτό μας στο σήμερα:

Τι θέλω, τι χρειάζομαι πραγματικά για να είμαι υγιής, σωματικά και ψυχικά, ασχέτως χρονικού προσδιορισμού, παρόντος ή μέλλοντος, στη ζωή μου;

Αυτό που περιμένω να συμβεί στο μέλλον, εάν συμβεί σήμερα, πιστεύω ότι θα με κάνει πραγματικά ευτυχισμένη/ο και θα δώσει νόημα και αξία στη ζωή μου από δω και πέρα;

Πώς μπορεί στο σήμερα η καθημερινότητα μου να δομηθεί με τα υπάρχοντα δεδομένα, έτσι ώστε να ζω όπως επιθυμώ, χωρίς να περιμένω πάντα αυτό το κάτι που πιστεύω ότι θα την καλυτερεύσει, μεταμορφώσει;

Στη συνέχεια, αφού απαντήσουμε στα ανωτέρω ερωτήματα, ένα δεύτερο βήμα, είναι να παροτρύνουμε τον εαυτό μας να βγεί απο το «comfort zone» του, φροντίζοντας καθημερινά με κάποια απλά tips, την ενεργοποίηση του και επίτευξη μικρών αλλαγών, όπως:

Ξεκίνα να κρατάς ημερολόγιο με τις καθημερινές σου υποχρεώσεις με σειρά προτεραιότητας και στο τέλος κάθε ημέρας, όποιες δεν καταφέρεις να υλοποιήσεις, μετέφερε τις για την αμέσως επόμενη ημέρα.

Παραδέξου ότι δεν είναι αυτό που περιμένεις να συμβεί, αυτό που θα σε κάνει στην πραγματικότητα ευτυχισμένη και αυτάρκη.

Άλλαξε τον τρόπο που λειτουργείς στο παρόν σου, κάνοντας ένα βήμα διαφορετικό την ημέρα, για να φτάσεις σε αυτό που προσδοκάς στο μέλλον. Για παράδειγμα, ξεκίνα να κάνεις αποταμίευση, μαγείρεψε υγιεινά, κλείσε εισιτήρια για το θέατρο ή το cinema το βράδυ, άνοιξε την ντουλάπα σου και επίλεξε για την σημερινή σου βόλτα το αγαπημένο σου outfit, που το έχεις αγορασμένο τόσους μήνες και περιμένεις αυτή την super έξοδο για καφέ, brunch, φαγητό, που guess what; Δεν έχει έρθει ακόμα τόσους μήνες.
Μπες στο internet, κάνε έρευνα, ρώτα και μάθε όσες περισσότερες πληροφορίες χρειάζεσαι για τα μαθήματα που σκέφτεσαι τόσους μήνες να ξεκινήσεις, όπως χορού, οδήγησης, ισπανικών κτλ. και που αναβάλλεις προτάσσοντας κάθε φορά νέες δικαιολογίες.

Φρόντισε η λίστα του super market σου, αυτή τη φορά, να περιλαμβάνει μόνο όσα θα σε βοηθήσουν να ξεκινήσεις εκείνη την ισορροπημένη διατροφή που υπόσχεσαι στον εαυτό σου απο τον Ιούνιο, λίγο πριν βγείς στην παραλία.

Βάλε μουσική και ένα πρόγραμμα εκγύμνασης στο you tube και ξεκίνα να γυμνάζεσαι μισή ωρίτσα κάθε μέρα, αντί να προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι θα γραφτείς στο γυμναστήριο όταν θα έχεις περισσότερο χρόνο και διάθεση.

Με απλά λόγια, το κλειδί είναι να σκέφτεσαι και να ενεργείς διαφορετικά στο σήμερα, για να έρθει σταδιακά η εξέλιξη που περιμένεις στο αύριο.

Πηγή: Ιωάννα Ψωμιάδη– MSc Ψυχοθεραπεύτρια