Το τυρί Minas – μια γαλακτοκομική απόλαυση από μια αγροτική περιοχή στη Βραζιλία που του δίνει το όνομά του – προστέθηκε στον παγκόσμιο κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO την Τετάρτη. Η συμπερίληψη του στον κατάλογο της UNESCO ανεβάζει το προφίλ του τυριού διεθνώς και βοηθά στην προστασία των παραδόσεων που ακολουθούν για την παρασκευή του.

«Αυτός είναι πραγματικά ένας πολύ ιδιαίτερος τρόπος για εμάς να διαφυλάξουμε τη μνήμη μας και τη γνώση του λαού μας», δήλωσε η υπουργός Πολιτισμού της Βραζιλίας, Μάργκαρεθ Μενέζες, σε ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμα χάρη στην UNESCO. Η εγγραφή του τυριού ήταν μία από τις πολλές που προστέθηκαν από τη διακυβερνητική επιτροπή του Εκπαιδευτικού, Επιστημονικού και Πολιτιστικού Οργανισμού του ΟΗΕ σε μια σύνοδο που πραγματοποιήθηκε στην πρωτεύουσα της Παραγουάης, Ασουνσιόν.

Το τυρί, που στα πορτογαλικά ονομάζεται Queijo Minas, παρασκευάζεται από φρέσκο ​​αγελαδινό γάλα. Είναι σφιχτό και έχει μια ήπια, ελαφρώς αλμυρή γεύση. Κυκλοφορεί σε διάφορες ποικιλίες: φρέσκο, που θυμίζει κάπως τυρί ρικότα, αλλά διαφορετικής υφής, μισογερασμένο και παλαιωμένο. Το τυρί προέρχεται από τη νοτιοανατολική πολιτεία Minas Gerais της Βραζιλίας, μια περιοχή με – πληθυσμό 20 εκατομμυρίων – γνωστή για τα ορυχεία και τη γεωργία της. Η πολιτεία είναι ο μεγαλύτερος κόμβος παραγωγής γάλακτος και τυριού στη Νότια Αμερική. Το τυρί Minas εξακολουθεί να παράγεται σε μεγάλο βαθμό από οικογενειακές επιχειρήσεις σε μικρές φάρμες φωλιασμένες σε καταπράσινους λόφους – περίπου 9.000 από αυτές σε διάφορα μέρη της πολιτείας.

«Αναμιγνύουν το νωπό γάλα με το “pingo” (σταγόνα), μια φυσική μαγιά που αποτελείται από τυπικά βακτήρια κάθε περιοχής», σύμφωνα με το αρχείο της Βραζιλίας που κατατέθηκε στην UNESCO. Αυτό, σε συνδυασμό με «την περίοδο ωρίμανσης και το κλίμα κάθε τοποθεσίας, συμβάλλει στη συγκεκριμένη γεύση, χρώμα και άρωμα των τυριών».

Η τυροκομική παράδοση του Queijo Minas ξεκίνησε τον 18ο αιώνα – όταν ο μισός χρυσός που χρησιμοποιήθηκε σε όλο τον πλανήτη προήρθε από τα ορυχεία του Minas Gerais υπό τους Πορτογάλους. Οι Πορτογάλοι έφεραν ευρωπαϊκές τεχνικές που ήταν απαραίτητες για τη διατήρηση των τροφίμων στα μακρινά ταξίδια σε αυτήν την τεράστια περιοχή της Βραζιλίας. Αυτές οι τεχνικές στη συνέχεια προσαρμόστηκαν τοπικά και μεταβιβάστηκαν προφορικά μέσω γενεών, υποστηρίζοντας τις οικογενειακές παραδόσεις και τον χαρακτήρα που προήλθε από το μικροκλίμα των εκμεταλλεύσεων.

Η προσθήκη του Queijo Minas στον κατάλογο της Άυλης Κληρονομιάς της UNESCO την καθιστά την έβδομη τέτοια πολιτιστική παράδοση από τη Βραζιλία που εμφανίζεται. Τώρα βρίσκεται δίπλα στην capoeira – το άθλημα χορού/πολεμικής τέχνης – και τον παραδοσιακό καρναβαλικό ρυθμό από τη βορειοανατολική περιοχή Recife της χώρας.

Είναι το πρώτο βραζιλιάνικο φαγητό που συμμετέχει στην κατηγορία, δίπλα σε λιχουδιές όπως η ναπολιτάνικη πίτσα και το περουβιανό σεβίτσε.

Πηγή: Daily Sabah