
Για τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εστιάζει στις μητέρες και τα νεογέννητα μωρά. Τι πιο αισιόδοξο;
Η Ευρώπη -και η Ελλάδα- γηράσκει, με τις γεννήσεις να μειώνονται σε ανησυχητικό βαθμό. Γι’ αυτό και το φετινό μήνυμα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τη σημερινή ημέρα ακούγεται αισιόδοξο: η υγεία των μητέρων και των βρεφών αποτελεί το θεμέλιο υγιών οικογενειών και κοινοτήτων, συμβάλλοντας στην εξασφάλιση ελπιδοφόρου μέλλοντος για όλους μας.
Σύμφωνα με τους εκπροσώπου τους ΠΟΥ, η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, που γιορτάζεται στις 7 Απριλίου 2025, δίνει το έναυσμα για μια εκστρατεία διάρκειας ενός έτους για την υγεία των μητέρων και των νεογνών. Η εκστρατεία, με τίτλο «Υγιείς απαρχές, ελπιδοφόρα μέλλοντα», θα παροτρύνει τις κυβερνήσεις και την υγειονομική κοινότητα να εντείνουν τις προσπάθειες για τον τερματισμό των θανάτων μητέρων και νεογνών που μπορούν να προληφθούν και να δώσουν προτεραιότητα στη μακροπρόθεσμη υγεία και ευημερία των γυναικών.
Βοηθώντας κάθε γυναίκα και κάθε μωρό να επιβιώσουν και να ευημερήσουν
Το έργο αυτό είναι ζωτικής σημασίας, καθώς όπως επισημαίνεται από τον ΠΟΥ, με βάση τις τρέχουσες δημοσιευμένες εκτιμήσεις, σχεδόν 300.000 γυναίκες χάνουν τη ζωή τους λόγω εγκυμοσύνης ή τοκετού κάθε χρόνο, ενώ πάνω από 2 εκατομμύρια μωρά πεθαίνουν τον πρώτο μήνα της ζωής τους και περίπου 2 εκατομμύρια άλλα γεννιούνται νεκρά. Αυτό σημαίνει περίπου 1 θάνατο που θα μπορούσε να αποφευχθεί κάθε 7 δευτερόλεπτα.
Επιπλέον, με βάση τις τρέχουσες τάσεις, 4 στις 5 χώρες βρίσκονται εκτός τροχιάς για την επίτευξη των στόχων βελτίωσης της μητρικής επιβίωσης έως το 2030. Μία στις 3 χώρες, θα αποτύχει να επιτύχει τους στόχους για τη μείωση των θανάτων των νεογέννητων.
Ακούγοντας τις γυναίκες και υποστηρίζοντας τις οικογένειες
Οι γυναίκες και οι οικογένειες παντού χρειάζονται υψηλής ποιότητας φροντίδα που να τις υποστηρίζει σωματικά και συναισθηματικά, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον τοκετό.Τα συστήματα υγείας πρέπει να εξελίσσονται για να διαχειρίζονται τα πολλά ζητήματα υγείας που επηρεάζουν την υγεία των μητέρων και των νεογνών. Σε αυτά δεν περιλαμβάνονται μόνο οι άμεσες μαιευτικές επιπλοκές, αλλά και οι καταστάσεις ψυχικής υγείας, οι μη μεταδοτικές ασθένειες και ο οικογενειακός προγραμματισμός.
Επιπλέον, οι γυναίκες και οι οικογένειες πρέπει να υποστηρίζονται από νόμους και πολιτικές που διασφαλίζουν την υγεία και τα δικαιώματά τους.
Πέρα από τις δράσεις για τη διάσωση ζωών, η εκστρατεία θα παροτρύνει να δοθεί μεγαλύτερη παγκόσμια προσοχή στη μακροπρόθεσμη υγεία και ευημερία των γυναικών. Αυτό περιλαμβάνει την υποστήριξη νόμων και πολιτικών που διασφαλίζουν την υγεία και τα δικαιώματά τους, όπως η άδεια μητρότητας επί πληρωμή και άλλες κρίσιμες εργασιακές προστασίες, καθώς και η πρόσβαση σε ζωτικής σημασίας υπηρεσίες οικογενειακού προγραμματισμού.«Δεν αρκεί οι γυναίκες να επιβιώνουν από τον τοκετό, πρέπει επίσης να μπορούν να απολαμβάνουν τη ζωή τους με καλή υγεία», δήλωσε η Δρ Pascale Allotey, Διευθύντρια για τη Σεξουαλική και Αναπαραγωγική Υγεία και Έρευνα στον ΠΟΥ. «Οι γυναίκες και τα κορίτσια παντού χρειάζονται πρόσβαση σε παρόχους υγείας που ακούνε τις ανησυχίες τους και ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους, εξασφαλίζοντας παράλληλα ότι μπορούν να προγραμματίσουν τη γονιμότητά τους, να αναλάβουν την ευθύνη για το μέλλον τους και να προστατεύσουν την υγεία τους».
Απαιτούνται επίσης προσπάθειες για την αντιμετώπιση των ιδιαίτερων κινδύνων της κλιματικής αλλαγής για τις εγκύους και τα νεογέννητα, καθώς τα στοιχεία δείχνουν συσχέτιση μεταξύ υψηλότερων θερμοκρασιών και πρόωρων γεννήσεων, θνησιγένειας, υπέρτασης και διαβήτη κύησης, καθώς και βρεφικής θνησιμότητας.
Σίγουρα τα μηνύματα του ΠΟΥ είναι ουσιώδη και ελπίζουμε ότι θα τραβήξουν την προσοχή των αρμοδίων στα θέματα αυτά που έχουν τεράστια σημασία. Εστιάζοντας όμως τη ματιά μας στο δικό μας περίγυρο, είναι απαραίτητο και στην Ελλάδα να υπάρξει πραγματική και χειροπιαστή στήριξη στη μητρότητα αλλά και φροντίδα για την αντιστροφή της υπογεννητικότητας και του δημογραφικού μας προβλήματος. Αν δεν γίνουν έργα και δεν ληφθούν γενναίες αποφάσεις, τότε το μέλλον δεν διαγράφεται τόσο ελπιδοφόρο όσο θα θέλαμε – και εμείς και ο ΠΟΥ…