Πάνω- κάτω όλοι έχουμε βιώσει την πίεση να πρέπει να πείσουμε το παιδί μας να φάει όλα όσα γνωρίζουμε ότι χρειάζεται ο οργανισμός του. Τα λαχανικά και τα όσπρια για παράδειγμα δεν είναι ψηλά στην ατζέντα τους και το γνωρίζουμε καλά, μας το υπενθυμίζουν άλλωστε κάθε φορά που θα δουν κάτι «πράσινο» στο πιάτο τους.

Όμως, είναι πολύ σημαντικό να μην πιέζουμε υπερβολικά τα παιδιά για το φαγητό, ιδίως ως προς το πόσο θα φάνε, καθώς τα παιδιά καθοδηγούνται από το ένστικτο τους για το πότε χόρτασαν, κάτι που θα χάσουν αν το επισκιάσουμε εμείς με τις απειλές μας ή τις «επιβραβεύσεις» μας.

Γιατί υπάρχουν δύο ειδών πιέσεις

Η άμεση: «φάε το φαγητό σου, γιατί αλλιώς…» ή «αν δεν φας τρεις ακόμη μπουκιές δεν μπορείς να σηκωθείς από το τραπέζι», η οποία μπορεί να εκφράζεται και ως απειλή πως αν δεν φάει αυτό που πρέπει, δεν θα φάει και αυτό που θέλει να φάει (π.χ σοκολάτα).

Υπάρχει όμως και η έμμεση πιέση που είναι η πιο πονηρή, αφού κάποιες φορές ούτε εμείς οι ίδιοι δεν συνειδητοποιούμε ότι το κάνουμε. Πρόκειται για την «επιβράβευση»– όταν δηλαδή χειροκροτάμε τα παιδιά ή τους λέμε «μπράβο» όταν τρώνε αυτό που εμείς θέλουμε. Όμως, έτσι ενδέχεται να αγαπήσουν ή να μισήσουν τροφές μόνο και μόνο λόγω της δικής μας αντίδρασης.

Σε κάθε περίπτωση, εμείς οφείλουμε να προσφέρουμε υγιεινές επιλογές στα παιδιά σε ποσότητες ανάλογες της ηλικίας τους, αλλά και να έχουμε θέσει συγκεκριμένο ωράριο για το πότε τρώμε.
Επίσης, όταν ιδίως είναι μικρότερα, θα πρέπει να τους εξηγούμε πότε είναι η ώρα του επόμενου γεύματος για να γνωρίζουν ότι μόνο τότε θα μπορέσουν να ξαναφάνε ώστε να μάθουν σιγά σιγά να κάνουν τις επιλογές τους. Το σημαντικό παραμένει να μην χάσουν την επαφή με το ένστικτό τους και να μην νιώθουν πίεση.

Πηγή: TheMamagers