Στο γνωστό σκρολάρισμα μέσα στο λεωφορείο, έπεσα πάνω σε μία διαφήμιση αναφερόμενη στην περίοδο, στη συνάντηση δηλαδή με τον μηνιαίο πόνο για μια μεγάλη μερίδα γυναικείου πληθυσμού. Από το μεσημέρι, την έχω μοιραστεί στον προσωπικό μου λογαριασμό στο Instagram, την έχω συζητήσει, την έχω δείξει σε μαθήτριές μου και την αποθήκευσα στα αγαπημένα μου, γιατί νομίζω πως νιώθεις καλύτερα όταν θυμάσαι συχνά πυκνά ότι μοιράζεσαι μια ίδια εμπειρία με γυναίκες σε όλο τον κόσμο.
Το Bodyform κυκλοφόρησε το διαφημιστικό αυτό σποτ τον Αύγουστο που μας πέρασε. Το περιεχόμενο είναι πρωτοποριακό και γέρνει στον προβληματισμό για τη σύγχυση που περνάνε πολλές γυναίκες, από την πρώτη περίοδο έως την τελευταία τους. Το σποτ δεν είναι μόνο διασκεδαστικό, αλλά χρησιμεύει και ως συνέχεια της δεκαετούς δέσμευσης της μάρκας στην ειλικρινή αφήγηση. Η χρήση μικτών μέσων και ένα άγγιγμα υπερβολής δημιουργούν μια ελκυστική και προκλητική αφήγηση, υπογραμμίζοντας το σοβαρό μήνυμα ότι η καλύτερη πρόσβαση στην εκπαίδευση και τις πληροφορίες σχετικά με την υγεία της περιόδου είναι ζωτικής σημασίας.
Αντιπαραθέτοντας καθημερινές εμπειρίες με υπερβολικά γραφικά, το Bodyform εφιστά την προσοχή στις αποχρώσεις της γυναικείας υγείας που συχνά παραβλέπονται, παρουσιάζοντάς τις με τρόπο που προκαλεί σκέψη και είναι προσβάσιμο. Συνεχίζει έξοχα την παράδοση της μάρκας να αμφισβητεί τα στίγματα και να πυροδοτεί σημαντικές συζητήσεις. Είναι ο τέλειος συνδυασμός χιούμορ και σοβαρότητας, εν μέρει λόγω της καταπληκτικής γραφής και της δημιουργικής αντιμετώπισης, προσφέροντας μια νέα προοπτική σε οικεία ζητήματα, ενώ υπερασπίζεται τη σημασία της ύπαρξης μεγαλύτερης διαφάνειας και κατανόησης στην εκπαίδευση για την υγεία των γυναικών.
Το soundtrack της διαφήμισης παρέχεται από μια αποκλειστικά γυναικεία ορχήστρα και συνδυάζει κινούμενα σχέδια – συμπεριλαμβανομένων ουρλιαχτών αιδοίων από μπαλόνια – με κλασικούς πίνακες γυναικών και πιο σύγχρονες σκηνές ανθρώπων που αντιμετωπίζουν την περίοδό τους. Η ορχήστρα αποτελεί επίσης μέρος της ιστορίας – η στιγμή που ένας γιατρός λέει «είναι απλώς μια περίοδος» σε μια νεαρή κοπέλα που υποφέρει από πόνο φέρνει έναν συλλογικό αναστεναγμό από το συγκρότημα.
«Η ταινία παρουσιάζει σκηνές για τις οποίες πολλοί δεν έχουν μιλήσει, αλλά όχι ασυνήθιστες εμπειρίες, όπως η περίοδος κατά τη διάρκεια του θηλασμού, οι περίοδοι που δεν επιστρέφουν για μήνες μετά τη διακοπή της αντισύλληψης και οι μεγάλοι θρόμβοι κατά την εμμηνόπαυση – όλα όσα θα περιμέναμε αν τελικά μας το είχε πει κάποιος», δηλώνει η δημιουργική ομάδα AMV BDDO Lauren Peters και Augustine Cerf.
Προσωπικά η αγαπημένη μου σκηνή είναι όταν ένα μικρό κορίτσι επιδεικνύει ένα μοντέλο των γυναικείων αναπαραγωγικών οργάνων σε μια ομάδα φίλων της και το τραβάει προς τα κάτω για να αποκαλύψει μια περίοδο που αναβλύζει από αυτό. Το βλέμμα δέους στο πρόσωπο ενός νεαρού αγοριού μοιάζει ανεκτίμητο.
Μόλις το 2017 κυκλοφόρησε η πρώτη διαφήμιση για προϊόντα περιόδου που δείχνει πραγματικό αίμα, αντί του μπλε υγρού που παρουσιαζόταν ως εκείνη τη στιγμή σε όλα τα αντίστοιχα διαφημιστικά σποτ. Η εταιρεία είχε δηλώσει πως προχώρησε σε αυτή την προοδευτική για τα εως τότε δεδομένα ματιά, μετά από τα αποτελέσματα μιας έρευνας που παρουσίασε ότι το 61% των γυναικών θεωρούν την πλειοψηφία αυτών των διαφημίσεων μη ρεαλιστικές. «Είμασταν τόσο σοκαρισμένοι από το αποτέλεσμα της έρευνας που αποφασίσαμε να το σταματήσουμε αυτό», είχε δηλώσει η marketing manager της εταιρείας. Κι ακόμα, «Όπως ισχύει και με κάθε άλλο θέμα – ταμπού, έτσι κι αυτό, όσοι περισσότεροι το δουν, τόσο περισσότερο φυσιολογικό θα γίνει».
Συζητάμε συχνά για την έλλειψη ορατότητας όσον αφορά τις εμπειρίες έντονου πόνου γυναικών σε όλο τον κόσμο, για την άδεια περιόδου που πρέπει να γίνει δικαίωμα, για την ακρίβεια των προϊόντων περιόδου που είναι βασικής ανάγκης με αποτέλεσμα πολλές γυναίκες να μην έχουν ισότιμη πρόσβαση σε αυτά, για έντονους χαρακτηρισμούς εις βάρος των γυναικών λόγω των αναταραχών στις ορμόνες τους κατά τη διάρκεια της περιόδου τους και πριν από αυτήν. Το συζητάμε σαν ένα θέμα ταμπού και ακούω ακόμα τις μαθήτριες μου να μου λένε πως ντράπηκαν όταν το τζιν τους γέμισε αίμα, ένα από τα πιο φυσιολογικά πράγματα στον κόσμο. Κι όταν ανακαλύπτω αφηγήσεις σαν αυτή της παραπάνω διαφήμισης, δε γίνεται να μην τη μοιραστώ με όσο περισσότερο κόσμο μπορώ, συμβάλλοντας έστω και λίγο σε μια παγκόσμια προσπάθεια ενημέρωσης για εκείνο που οι γυναίκες περνούν και ξεπερνούν σχεδόν πάντα μία φορά τον μήνα κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους.
Μερικές από πολύ μικρές, άλλες με πόνο που παραλύει, άλλες με παραπάνω ροή που καταστρέφει τα τζιν και τη διάθεση, άλλες αραιά και πού υποχρεωμένες να ακολουθήσουν κάποια αγωγή με τις παρενέργειές της, σχεδόν όλες ανάμεσα σε αυτές αγκαλιά με παυσίπονα για να μπορούν να σταθούν και να λειτουργήσουν μια ακόμα μέρα της ζωής τους.
Η υπέροχη διαφήμιση, παρακάτω:
