Η Νάουσα μου πέφτει μακριά. Προσπαθώ να ταξιδεύω ως εκεί μία φορά τον χρόνο, αλλά δεν τηρώ πάντα την υπόσχεσή μου. Έτσι, όταν είσαι μακριά συχνά, σου λείπουν άνθρωποι, μυρωδιές, γεύσεις, λόγια, πάρκα, τρομερά πολύ περισσότερο. Και παρατηρώ, πως ακόμα και οι αναμνήσεις γίνονται πιο έντονες, καθώς όταν δεν είναι πολλές ή όταν δεν ανανεώνονται συχνά, αυτές που ήδη φυλάς στο ράφι της βιβλιοθήκης σου με θέμα τη νοσταλγία, είναι τόσο καθαρές σε λεπτομέρεια, σαν να τις έζησες και να τις ένιωσες χθες.

Έτσι, τρώγοντας το αγαπημένο μου τρίγωνο στη γη, κι αφού δηλώσω εκ των προτέρων ότι τα αγαπημένα μου γλυκά συνήθως επιπλέουν στη σοκολάτα τους, συνειδητοποιώ ότι αυτή η γεύση, αυτή η κρέμα, αυτή η γλύκα κι αυτό το σιρόπι, κατοικούν στον ουρανίσκο μου από τότε που μου επετράπη να φάω το πρώτο μου τρίγωνο.

Ο Κωνσταντίνος, ένα ζαχαροπλαστείο, παραδοσιακό, που μυρίζει όπως κάθε ζαχαροπλαστείο του χωριού στο οποίο πήγαινες κρατώντας από το χέρι τη γιαγιά, βρίσκεται στο κέντρο της Νάουσας στην οδό Χατζημαλούση. Ο Κωνσταντίνος Λογδανίδης, ο ιδιοκτήτης του, έχοντας μαθητεύσει για 2 χρόνια δίπλα σε δυο Αθηναίους ζαχαροπλάστες των γνωστών Αθηναϊκών ζαχαροπλαστείων «Δεληολάνης», ανοίγει το 1980 το πρώτο μαγαζί του στην οδό Αριστοτέλους και μετά από δυο χρόνια δημιουργεί το πρώτο ζαχαροπλαστείο – εργαστήριο. Έκτοτε, χάρη στην άριστη ποιότητα που προσφέρει, εδραιώνεται και ανοίγει μαγαζί σε διάφορα σημεία της Νάουσας, αρχικά στην οδό Ζαφειράκη και από το 1988 απέναντι από τον Άγιο Μηνά – εκεί που βρίσκεται έως και σήμερα για να ξυπνά τη γειτονιά γλυκά.

Ακούραστος, συνεχίζει ανοίγοντας εργαστήριο ζαχαροπλαστικής στο Γιαννακοχώρι από το οποίο τροφοδοτεί ζαχαροπλαστεία των νομών Ημαθίας και Πέλλας. Η προσήλωσή του στον παραδοσιακό τρόπο παρασκευής γλυκών έχει ταυτίσει το ζαχαροπλαστείο με την αυθεντική απόλαυση.

Είναι το αγαπημένο ζαχαροπλαστείο της γιαγιάς μου; Με θυμάμαι από παιδί να ζητάω τρίγωνα μόνο για εμένα; Ήταν (και είναι ακόμα) το πρώτο πράγμα που μασουλούσα αφού ξυπνούσα χωρίς τύψεις και χωρίς παρατηρήσεις από τους ενήλικες συγγενείς; Αυτή η κρέμα, που αν το παραδοσιακό ήταν λέξη χρώμα θα ήταν αυτό, έχει μια γεύση που ταιριάζει απόλυτα με τη χαρά μου να αγοράζω κουτιά γεμάτα εκρήξεις απόλαυσης, τυλιγμένα με πράσινη κορδέλα, για τις φίλες μου στην Αθήνα; Απαντάω σε κάθε ερώτηση στο μυαλό μου ναι.

Και με θυμάμαι, κρατώντας το χέρι της γιαγιάς, να επεξεργάζομαι τα αραδιασμένα γλυκά στο ύψος των ματιών μου (κάθε παιδί έχει το τέλειο ύψος, αν το αγαπημένο του γλυκό βρίσκεται πάντα στον δεύτερο όροφο του ψυγείου – βιτρίνα) και να παραγγέλνω μιλώντας όσο πιο δυνατά αντέχω, τρίγωνα για εμένα και τα ξαδέρφια μου.

Μέχρι και σήμερα, αφού συναντήσω όλους τους ανθρώπους που μου λείπουν, αφού ακούσω τρυφερά λόγια, αφού φάω όλα μου τα αγαπημένα φαγητά μαγειρεμένα από την πιο φροντιστική γιαγιά, αφού βγάλω ακόμα μια φωτογραφία το αγαπημένο μου πάρκο, φτάνω μέχρι τον Κωνσταντίνο για να παραγγείλω τρίγωνα για τα ξαδέρφια μου.

Πληροφορίες: Ζαχαροπλαστείο Κωνσταντίνος, Χατζημαλούση 1, Νάουσα 592 00