Το 1974, η κλασική διαδρομή του Μαραθωνίου είχε μια πρωτοτυπία. Ήταν η πρώτη φορά, στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού, που διαγωνίζονταν γυναίκες. Ανάμεσα τους, ήταν η Ζωζώ Χριστοδούλου, η πρώτη Ελληνίδα που έσπασε το άβατο του μαραθωνίου και έτρεξε μαζί με τους άντρες.
Γεννήθηκε το 1956 στο Κάιρο. Η έφηβη Ζωζώ Χριστοδούλου, Κύπρια στην καταγωγή, ήρθε στην Αθήνα στα 16 της και το πρώτο που έψαξε να βρει ήταν ένα στάδιο να προπονείται. «Από τότε που γεννήθηκα, ήθελα να τρέχω. Ο αθλητισμός ήταν το οξυγόνο μου», έχει δηλώσει. Στον αθλητικό όμιλο Φιλοθέης, στη νέα της γειτονιά, για μεγάλο χρονικό διάστημα, ήταν η μόνη γυναίκα στην ομάδα. Ξεκίνησε να τρέχει στα 200 και τα 400 μέτρα. Το 1968, παρουσιάστηκε στον προπονητή του Εθνικού, Ηλία Αντζουλάτο, ο οποίος της συνέστησε να αγωνιστεί στις μεγαλύτερες αποστάσεις, καθώς ο σωματότυπός της ταίριαζε καλύτερα σε αυτές. Εξάλλου, ήταν αυτό που πραγματικά ήθελε. «Να κλείνει τα μάτια και να τρέχει χιλιόμετρα». Αγωνίστηκε στα 800 και στα 1.500 μέτρα. Άλλωστε, μέχρι το 1972 αυτό ήταν το ανώτατο επιτρεπτό όριο, που μπορούσε να τρέξει μία γυναίκα. Επικρατούσε η λογική ότι το γυναικείο σώμα δεν μπορεί να αντέξει την κόπωση των πολλών χιλιομέτρων.
«Η ημέρα εκείνη, του Μαραθώνιου, ήταν μία πολύ χαρούμενη μέρα. Νωρίς το πρωί, λοιπόν, πήγαμε στον Μαραθώνα, όλοι άνδρες και 45 γυναίκες. Όταν ξεκινήσαμε ήταν μπροστά ο προπονητής μου και μου έδινε τον ρυθμό. Του είπα «φύγε, άσε μα να φτάσω μόνη στον τερματισμό». Ξεκίνησα με σκοπό να τερματίσω και μόνο. Έπρεπε να τερματίσω για να πείσω ότι οι γυναίκες μπορούν. Σε αντίθετη περίπτωση, θα επιβεβαίωνα όσους ισχυρίζονταν το αντίθετο. Στη διαδρομή μου, φώναζαν «Εσύ είσαι η Ελληνίδα; Πρώτη θα βγεις». Όταν μπήκα στο Στάδιο, ήταν μία στιγμή που δεν περιγράφεται και δεν ξεχνιέται. Μπορεί να άκουγα και τα χειροκροτήματα και τις επευφημίες, ήμουν όμως «αλλού». Ένα συναίσθημα που καταλαβαίνει μόνο αυτός που τρέχει μαραθώνιο και τερματίζει μέσα σε αυτό το Στάδιο. Μία συγκίνηση πολύ μεγάλη. Κούραση αισθανόμουν στα μάγουλα μου από τα πολλά χαμόγελα που «μοίραζα» στη διαδρομή σε αυτούς, που μου φώναζαν. Το υπόλοιπο σώμα ήταν μία χαρά. Τερμάτισα 6η γυναίκα και 427η στο σύνολο 650 δρομέων.
Την επόμενη, ήμουν 1,5 κιλό λιγότερο, ήμουν, όμως, πολύ ευτυχισμένη. Άρχισε, βέβαια, να λέγεται ότι όλο αυτό το έκανα γιατί ήθελα να ξεκινήσω μία επανάσταση. Πραγματικά, καμία σχέση. Ήμουν ήδη αθλήτρια, αυτό που μου άρεσε να κάνω ήταν να τρέχω, και το έκανα γιατί αυτό με ενδιέφερε. Ήταν η ζωή μου, το οξυγόνο μου, τα πάντα», είπε σε πρόσφατη συνέντευξή της στο Runner Magazine και στον Βασίλη Παπαϊωάννου.
Αντί επιλόγου, αυτό και μόνο: «Να έχεις έναν στόχο για όλη σου τη ζωή, έναν στόχο για ένα μέρος της ζωής σου και έναν στόχο για κάθε χρόνο. Έναν στόχο για κάθε μήνα, έναν στόχο για κάθε εβδομάδα, έναν στόχο για κάθε μέρα, έναν στόχο για κάθε ώρα και κάθε λεπτό. Και να θυσιάζεις τον μικρότερο στόχο για τον μεγαλύτερο».
*Ο 41ος Αυθεντικός Μαραθώνιος θα διεξαχθεί το Σάββατο 9 και την Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2024 με αγωνιστική δραστηριότητα, που θα βγάλει στους δρόμους περισσότερους από 70.000 δρομείς όλων των ηλικιών.
