Μαμά δύο παιδιών που διαγνώστηκε με δύο τύπους καρκίνου στον ίδιο μαστό μοιράζεται την ιστορία της μαζί μας και μας συγκλονίζει.
Μπορεί η 25η Οκτωβρίου να είναι η Παγκόσμια Ημέρα για τον Καρκίνο του Μαστού, ωστόσο η ενημέρωση και η εγρήγορση για τη νόσο δεν περιορίζονται τότε – όπως ακριβώς και ο καρκίνος του μαστού. Λίγες ημέρες πριν, διάβασα στο αμερικανικό People την ιστορία μιας γυναίκας, survivor του καρκίνου του μαστού και συγκλονίστηκα. Δεν είναι μόνο η σπανιότητα του περιστατικού που με σόκαρε, αλλά και η συνειδητοποίηση -για άλλη μια φορά!- ότι η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να κάνει τη διαφορά. Αυτή είναι η ιστορία της Morgen Chesonis-Gonzalez, μητέρας δύο παιδιών, όπως την αφηγήθηκε στο People.
Μία σπάνια περίπτωση διπλού καρκίνου του μαστού
Τον Ιούνιο του 2020, η Morgen Chesonis-Gonzalez, στα 47 της χρόνια τότε, ανέβαλε για λίγο την ετήσια μαστογραφία της. Όλες οι προηγούμενες εξετάσεις είχαν βγει καθαρές. Ωστόσο, περίπου ένα μήνα αργότερα, ένιωσε έναν επίμονο πόνο και ψηλάφισε ένα ογκίδιο περίπου στο μέγεθος μιας μπάλας του τένις κάτω από τη μασχάλη της. Προγραμμάτισε εκ νέου τη μαστογραφία της για τον Ιούλιο και τον Αύγουστο έμαθε ότι είχε δύο τύπους καρκίνου του μαστού στο δεξί της στήθος. «Αυτό ήταν μια έκπληξη», λέει η χειρουργός-ογκολόγος του μαστού της, Dr. StarrMautner. «Είναι πολύ σπάνιο».
Ωστόσο, παρόλο που η διάγνωση δύο τύπων καρκίνου ταυτόχρονα στον ίδιο μαστό είναι πολύ σπάνια, δεν ήταν κάτι που δεν είχε καταγραφεί ξανά, έμαθε η Chesonis-Gonzalez από τους γιατρούς της, μια πληροφορία που την έκανε να νιώσει λίγο καλύτερα.
Η δύσκολη πορεία προς τη θεραπεία
«Είμαι ευγνώμων που άκουσα το σώμα μου και είχα το θάρρος να κλείσω έγκαιρα τα προληπτικά μου ραντεβού, λέει η Chesonis-Gonzalez. «Αν είχα περιμένει έναν χρόνο, θα ήταν καταστροφικό. Τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν πολύ χειρότερα».
Η Chesonis-Gonzalez διαγνώστηκε επίσημα στις 20 Αυγούστου 2020. Είχε δύο διαφορετικούς τύπους καρκίνου στο δεξί της στήθος: Ο ένας ήταν ένας τριπλά αρνητικός, εξαιρετικά επιθετικός, ταχέως αναπτυσσόμενος όγκος και ο άλλος ήταν ένας μικρότερος, οιστρογονοθετικός όγκος που ήταν τόσο μικρός που εντοπίστηκε μόνο μέσω μαγνητικής τομογραφίας μαστού. Η Dr. Mautner λέει ότι η μεγαλύτερη ανησυχία της ήταν η θεραπεία του πιο επιθετικού όγκου. Ξεκινώντας τον Σεπτέμβριο του 2020, η Chesonis-Gonzalez υποβλήθηκε σε έξι μήνες σε αυτό που η γιατρός της περιγράφει ως «πολύ σκληρή» χημειοθεραπεία. Δεν είναι εύκολη θεραπεία, ωστόσο, λειτούργησε: συρρίκνωσε τον όγκο. Αν και ο καρκίνος ήταν μόνο στο ένα στήθος, για λόγους ψυχικής ηρεμίας, η Chesonis-Gonzalez αποφάσισε να κάνει διπλή μαστεκτομή στις 10 Φεβρουαρίου 2021.
«Έγραψα ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα στα στήθη μου, ευχαριστώντας τα που θήλασαν τα παιδιά μου και που ήταν κομμάτι μου – αλλά τώρα προσπαθούν να με σκοτώσουν, οπότε πρέπει να τα σταματήσουμε», λέει.
Μετά το χειρουργείο, χρειάστηκε δύο μήνες φυσικοθεραπείας, απλώς για να μπορεί να σηκώσει τα χέρια της πάνω από το κεφάλι της, ώστε να μπορέσει να λάβει τις 28 συνεδρίες καθημερινής ακτινοβολίας. Το σώμα της χρειαζόταν τους επόμενους έξι μήνες για να επουλωθεί από τις ουλές, τις φουσκάλες και τις βλάβες της ακτινοβολίας. Στη συνέχεια, μπόρεσε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση αποκατάστασης του μαστού.
Η θεραπεία ήταν σωματικά και ψυχικά εξαντλητική, λέει η ίδια. Για να τη βοηθήσει να αντέξει τις χειρότερες μέρες, υπενθύμιζε στον εαυτό της: «Θέλω να δω τα εγγόνια μου. Θέλω να τα γνωρίσω».
Ο γιος και η κόρη της, που ήταν 13 και 11 ετών όταν διαγνώστηκε πριν από τέσσερα χρόνια, πέρασαν επίσης δύσκολα κατά την περίοδο θεραπείας της μητέρας τους. «Υπέφεραν πραγματικά», λέει. «Πιστεύω ότι ο καρκίνος του μαστού είναι φρικτός ανά πάσα στιγμή, αλλά σε μια περίοδο που δεν είναι περίοδος COVID, μπορούν να σε επισκεφθούν οι συγγενείς σου. Τα παιδιά μπορούν να μείνουν στο σπίτι ενός φίλου. Μπορούν να έχουν ανθρώπους να τους κάνουν παρέα και να πάνε σινεμά. Εμείς δεν μπορούσαμε. Ήμασταν ουσιαστικά σε κατ’ οίκον περιορισμό. Δεν είχαν πουθενά αλλού να πάνε και ήταν αναγκασμένα να με βλέπουν να περνάω όλα αυτά».
Μαζί, η οικογένεια έκανε συνεδρίες «γατοθεραπείας», όπου ο καθένας με τη σειρά του αγκάλιαζε τις τρεις γάτες τους. Τις ημέρες που έκανε χημειοθεραπεία, ο σύζυγός της, παρήγγελλε πίτσα και όλοι μαζί έβλεπαν StrangerThings στην τηλεόραση.
Όταν έχασε τα μαλλιά της από τη χημειοθεραπεία, ο γιος της άρχισε να την αποκαλεί «Master Oogway», τη φαλακρή χελώνα από το Kung Fu Panda. «Αναπτύσσεις ένα μαύρο χιούμορ ως δεξιότητα επιβίωσης», λέει. Η κόρη της έβγαλε μια φωτογραφία του φαλακρού κεφαλιού της μητέρας της, την οποία ονόμασε «Survivor». Κέρδισε έναν τοπικό καλλιτεχνικό διαγωνισμό με τη φωτογραφία.
«Το μότο μου ήταν ‘Κάθε μέρα και καλύτερα’»
Τον φετινό Αύγουστο, γιόρτασε τα τέσσερα cancer free χρόνια. Ο γιατρός της λέει ότι η πρόγνωσή της είναι εξαιρετική. Λαμβάνει καθημερινά φάρμακα για να αποτρέψει την επανεμφάνιση του καρκίνου. Εξασκεί την ενσυνειδητότητα, διαλογίζεται και πηγαίνει με τον σύζυγό της για περίπατο στις 5:30 π.μ. πριν πάει στη δουλειά. Έχει μειώσει το κόκκινο κρέας και τρώει περισσότερα φρούτα και λαχανικά. Εντάχθηκε σε μια ομάδα κωπηλασίας που αποτελείται από άλλες suvrivors του καρκίνου του μαστού, ονόματι SOS Save Our Sisters – όλες στην ομάδα έχουν περάσει ένα παρόμοιο ταξίδι.
«Συνεχίστε να προχωράτε μπροστά», λέει. «Αν είσαι γυναίκα και τυχαίνει να είσαι μητέρα, οι ανάγκες όλων των άλλων ικανοποιούνται πριν από τις δικές σου. Και πρέπει να προσπαθήσω να το αλλάξω αυτό, όχι μόνο για μένα, αλλά και να το υποστηρίξω. Γιατί αν δεν είμαστε κοντά στα παιδιά μας, τότε αυτό είναι τραγικό».
