Το MUAC, ένα από τα κορυφαία μουσεία σύγχρονης τέχνης του Μεξικού, ενεπλάκη σε εκτεταμένη διαμάχη την περασμένη εβδομάδα αφού καταγγέλθηκε ότι παρουσίασε ένα έργο της Ana Gallardo για φόρο τιμής σε μια ηλικιωμένη εργαζόμενη του σεξ, με πολλούς να περιγράφουν τη χειρονομία ως μισογυνική επειδή το έργο χρησιμοποίησε λέξεις όπως που δεν είναι political correct.
Καθώς το σκάνδαλο συνεχίστηκε το Σαββατοκύριακο, το μουσείο αρχικά υπερασπίστηκε το έργο με βάση την καλλιτεχνική ελευθερία. Αλλά η δήλωση του μουσείου της Πόλης του Μεξικού φάνηκε να μην καταπνίγει την οργή του κοινού για το έργο, κάτι που οδήγησε ορισμένους να κάνουν γκράφιτι στην πρόσοψη του ιδρύματος με φράσεις που παρότρυναν την ηγεσία του να σεβαστεί τους εργαζόμενους του σεξ. «Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ», ήταν μια φράση με γκράφιτι.
Σύμφωνα με την διαδικτυακή αργεντίνικη εφημερίδα Infobae, το MUAC απέκλεισε προσωρινά το έργο της Gallardo την Κυριακή. Το μουσείο είπε στο Infobae ότι το έργο θα παραμείνει εκτός για το κοινό «ενώ διενεργείται διαδικασία αναθεώρησης από τις αντίστοιχες πανεπιστημιακές αρχές». Στη συνέχεια, το βράδυ της Τρίτης, το μουσείο απέσυρε αυτό το έργο τέχνης, συν ένα άλλο της Gallardo. «Η κριτική του κοινού κατέστησε σαφές ότι αυτά τα έργα, τα οποία δημιουργήθηκαν πριν από μια δεκαετία και έχουν εκτεθεί σε πολλά πλαίσια, είναι τώρα αμφισβητήσιμα υπό το φως της συζήτησης για τα όρια της καλλιτεχνικής πρακτικής και της σύγχρονης γλώσσας, ιδιαίτερα όσον αφορά αγώνες για τα δικαιώματα των εργαζομένων του σεξ και άλλων κοινωνικά ευάλωτων πληθυσμών», ανέφερε το μουσείο σε ανακοίνωσή του.
«Η καλλιτέχνιδα, μαζί με τους διευθυντές του MUAC, Tatiana Cuevas, και του Μουσείου Κέντρου Τέχνης Dos de Mayo, Tania Pardo, υποστηρίζουν επίσης αυτή την αναγνώριση». Επιπλέον, το μουσείο είπε: «Θα έπρεπε να είχε γίνει μια αξιολόγηση για το αν αυτά τα κομμάτια θα μπορούσαν να εκτεθούν στη διαρκώς μεταβαλλόμενη πολιτιστική μας πραγματικότητα. Αυτό το επεισόδιο είναι ακόμη πιο ατυχές σε σχέση με έναν δημιουργό του οποίου το έργο είναι φτιαγμένο σε συνεργασία με πολλές διαφορετικές γυναίκες από διαφορετικά περιβάλλοντα που αγωνίζονται να κάνουν ορατή τη συστηματική βία που βιώνουν, ειδικά αυτή που ασκείται εναντίον ηλικιωμένων γυναικών. Γνωρίζουμε ότι οι δρόμοι που ακολουθούν οι κοινωνικοί αγώνες και η αυτοκριτική δεν είναι ούτε απλοί ούτε γραμμικοί και ότι δεν είναι πάντα δυνατό να φτάσουμε σε μια οριστική αλήθεια».
Η Gallardo, μια καλλιτέχνιδα γεννημένη στην Αργεντινή που μοιράζει τον χρόνο της μεταξύ του Μεξικού και του Μπουένος Άιρες, είναι πολύ γνωστή στη Λατινική Αμερική. Το βιογραφικό της περιλαμβάνει εμφανίσεις στην Μπιενάλε της Αβάνας, στην Μπιενάλε του Σάο Πάολο και στη Μπιενάλε της Βενετίας. Η έκθεση στο MUAC, που άνοιξε τον Αύγουστο, εστιάζει συγκεκριμένα στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει ζητήματα που επηρεάζουν τις γυναίκες και περιλαμβάνει έργα όπως το Extracto para un fracasado proyecto (Απόσπασμα από ένα αποτυχημένο έργο, 2011–24), ένα κείμενο γραμμένο απευθείας σε έναν τοίχο στο μουσείο. Αυτό το κομμάτι προέρχεται από τις επικοινωνίες της με την Estela, μια κάτοικο στο Casa Xochiquetzal, ένα καταφύγιο στην Πόλη του Μεξικού για ηλικιωμένους εργαζόμενους του σεξ. Το έργο περιλαμβάνει γραμμές χωρίς στίξη που φαίνεται να αντιμετωπίζουν αόριστα την εμπειρία της επίσκεψης στο Casa Xochiquetzal, η οποία δεν αναφέρεται ρητά στο κομμάτι. Ορισμένες φράσεις φαίνεται να είναι μη διαδοχικές και περιλαμβάνουν λέξεις όπως «πόρνη», αν και δεν είναι πάντα σαφές ποια φωνή προορίζεται να εκφέρει αυτές τις φράσεις ή ποιας οπτικής γωνίας διοχετεύεται.
Την Τετάρτη, στη σελίδα του στο Facebook, η Casa Xochiquetzal κατηγόρησε την Gallardo ότι απέτυχε να δημιουργήσει μια ουσιαστική σχέση με την Estela, κάτι που το μουσείο ισχυρίστηκε ότι φάνηκε μέσα από το ίδιο το κομμάτι. Αν η Gallardo είχε δημιουργήσει έναν διάλογο, έγραψε, «θα ήξερε ότι η λέξη «πόρνη» είναι επώδυνη για τους εργαζόμενους στο σεξ και ξαναζωντανεύει». Η Casa Xochiquetzal συνέχισε κατηγορώντας την Gallardo ότι «έλεγε ψέματα» για την προέλευση του κομματιού, υποστηρίζοντας ότι παρέλειψε να αναφέρει ότι της ζητήθηκε να μην καταγράψει τα λόγια των κατοίκων του καταφυγίου.
Μια εκπρόσωπος της γκαλερί Gallardo’s Buenos Aires, Ruth Benzacar Galería de Arte, δεν απάντησε στο αίτημα για σχόλιο. Την Παρασκευή, το MUAC απάντησε στη δήλωση της Casa Xochiquetzal, εξηγώντας το έργο της Gallardo ως μέρος ενός ευρύτερου έργου που «αφηγείται τους αγώνες, τις συναντήσεις, τις διαφωνίες, τις νίκες και τις απογοητεύσεις της απέναντι σε μια κοινωνία που εγκαταλείπει τους ηλικιωμένους της». Το μουσείο τόνισε ότι είναι αφοσιωμένο στην ελευθερία της έκφρασης. «Το MUAC δεν είναι ξένο στα συναισθήματα της κοινότητας: η αλληλεγγύη με τους πιο ευάλωτους πληθυσμούς μας είναι μια αξία που καθοδηγεί τη δουλειά μας», ανέφερε η δήλωση του μουσείου. «Έχουμε δημιουργήσει επαφή με την Casa Xochiquetzal με την οποία θα έχουμε μια συνάντηση που θα μας επιτρέψει να καλέσουμε με σεβασμό για διάλογο για την ανταλλαγή ιδεών και θέσεων».
Κάποιοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ισχυρίστηκαν ότι το MUAC είχε υπερασπιστεί σωστά έναν καλλιτέχνη για ένα κομμάτι που είχε προσβάλει πολλούς. «Η βία των προνομιούχων λευκών είναι ελευθερία έκφρασης», υπέθεσε ένας χρήστης στο X στο τέλος ενός νήματος που έκτοτε έχει συγκεντρώσει σχεδόν 9.000 likes. Την Κυριακή, το μουσείο επισημάνθηκε με διάφορες φράσεις που παρέπεμπαν σε μορφές βίας και προκατάληψης. «MUAC PUTXFOBICO», υπήρξε ένα κείμενο με γκράφιτι που χρησιμοποιούσε μια λέξη ουδέτερη ως προς το φύλο για τον φόβο των εργαζομένων του σεξ. Αυτές οι λέξεις ψεκάστηκαν σε ένα γλυπτό Rufino Tamayo έξω από το μουσείο, το οποίο ήταν επίσης βουτηγμένο με κάτι που φαινόταν ότι ήταν ψεύτικο αίμα.
Η σελίδα για την έκθεση της Gallardo στον ιστότοπο του MUAC σημειώνει ότι η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 13 Δεκεμβρίου. Το MUAC είπε ότι θα διοργανώσει τώρα ένα δημόσιο φόρουμ σχετικά με τη διαμάχη.
Πηγή: ARTnews
