Η ινομυαλγία είναι ένα σύνδρομο που αφορά στην πλειοψηφία του γυναίκες και που συνήθως αργεί πολύ να διαγνωστεί, επηρεάζοντας την ποιότητα ζωής τους.
Πόνοι στα κόκκαλα, στους μυς, ευαισθησία σε διάφορα σημεία στο σώμα. Έντονος πόνος ή μια γενική κακουχία που τελικά μπαίνει εμπόδιο στην καθημερινότητά σου. Ο ορθοπεδικός όμως δεν βρίσκει πρόβλημα και οι εξετάσεις σου είναι όλες οκ. Τι μπορεί να είναι; Ίσως η απάντηση να βρίσκεται στην ινομυαλγία, ένα σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από διάχυτο μυοσκελετικό πόνο, διάχυτη ευαισθησία αλλά και άλλα γενικά συμπτώματα όπως διαταραχές του ύπνου και της διάθεσης. Ένα άλλο χαρακτηριστικό αυτού του συνδρόμου είναι στις περισσότερες περιπτώσεις αφορά σε γυναίκες, σε ποσοστό που αγγίζει το 90%!
Ποια είναι τα συμπτώματα της ινομυαλγίας
Όπως διαβάζουμε στον ιστότοπο Πεταλούδα – Σύλλογος Σκελετικής Υγείας, ο διάχυτος πόνος είναι το κύριο σύμπτωμα της ινομυαλγίας. Ο πόνος της ινομυαλγίας περιγράφεται ως συνεχής, βαθύς πόνος από τους μύες. Παρατηρείται σε όλο το σώμα, αριστερά και δεξιά, πάνω και κάτω από τη μέση. Ο πόνος και η δυσκαμψία είναι πιο έντονα το πρωί μετά που σηκωνόμαστε από το κρεβάτι. Μπορεί να υπάρχουν επίσης νευρολογικά συμπτώματα, όπως τσιμπήματα, μουδιάσματα, «βελονιάσματα» που επιδεινώνουν το αίσθημα της δυσφορίας. Υπάρχει, επιπλέον, πόνος όταν ασκείται πίεση σε συγκεκριμένες περιοχές του σώματος τα λεγόμενα «ευαίσθητα σημεία», 18 σημεία στο σώμα που οι γιατροί έχουν προσδιορίσει προκειμένου να είναι πιο εύκολη η διάγνωση.
Εκτός από τον πόνο, στα συμπτώματα της ινομυαλγίας περιλαμβάνεται η έντονη και εξοντωτική κόπωση, η μειωμένη σωματική ενέργεια και οι διαταραχές του ύπνου, ο οποίος διακόπτεται συνεχώς από ήχους και σκέψεις με αποτέλεσμα να μην είναι βαθύς και ξεκούραστος. Άλλα συμπτώματα που μπορεί να συνδέονται με την ινομυαλγία είναι το ευερέθιστο έντερο, η ευερέθιστη ουροδόχος κύστη, πονοκέφαλοι και ημικρανίες, σύνδρομο ανήσυχων ποδιών, αδυναμία συγκέντρωσης και μνήμης, ξηρότητα στόματος, δερματικά εξανθήματα, άγχος και κατάθλιψη, πόνος κατά την περίοδο, βουητό στα αυτιά και ζάλη, μουδιάσματα και καψίματα στα χέρια ή πόδια.
Τι προκαλεί την ινομυαλγία;
Τα αίτια είναι άγνωστα. Πιθανόν ευθύνονται αρκετοί παράγοντες. Μπορεί ένα τραύμα ή συναισθηματικό στρες ή ακόμα μια ρευματολογική ή μη νόσος. Αρκετοί ερευνητές πιθανολογούν γονιδιακή αιτία λόγω της ανεύρεσης ατόμων με ινομυαλγία σε μια οικογένεια. Οι περισσότεροι ερευνητές, ωστόσο, συμφωνούν ότι υπάρχει μια διαταραχή στη διαβίβαση των νευρικών ερεθισμάτων στο κεντρικό νευρικό σύστημα με αποτέλεσμα τα άτομα αυτά αισθάνονται πολύ πιο έντονο πόνο και πονούν πιο συχνά από άλλα άτομα.
Διάγνωση και θεραπευτικές επιλογές
Η διάγνωση της ινομυαλγίας γίνεται με βάση το ιατρικό ιστορικό, τα συμπτώματα και την κλινική εξέταση. Η ανεύρεση των «σημείων ευαισθησίας» συνηγορεί υπέρ της διάγνωσης. Δυστυχώς, συχνά η διάγνωση καθυστερεί να γίνει, κατά μέσο όρο πέντε χρόνια, λόγω των μη ειδικών συμπτωμάτων. Οι εργαστηριακές εξετάσεις είναι συνήθως φυσιολογικές αν και τελευταία συνδέεται το σύνδρομο με χαμηλά επίπεδα βιταμίνης στο αίμα. Συχνά, συνυπάρχει με άλλα νοσήματα, όπως ρευματοειδής αρθρίτιδα ή ερυθηματώδης λύκος, τα οποία πρέπει να έχουν αποκλειστεί προτού τεθεί η διάγνωση.
Καθώς δεν υπάρχει θεραπεία, το βασικό ζητούμενο είναι να κατανοήσει το άτομο με ινομυαλγία, ότι πρέπει να αλλάξει και να διαμορφώσει τον τρόπο ζωής του. Η καλή επαφή με τον γιατρό είναι σημαντική. Ο γιατρός που μπορεί να ακούσει το πρόβλημα και να δουλέψει μαζί με τον ασθενή, συμβάλλει ουσιαστικά στη θεραπεία. Πέρα από αυτήν την καλή επικοινωνία, εναλλακτικές θεραπείες, τεχνικές χαλάρωσης, διατροφή και κυρίως η άσκηση παίζουν σημαντικό ρόλο στη βελτίωση των συμπτωμάτων.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχοντας υπόψη ότι περίπου 14 εκατομμύρια ατόμων στην ΕΕ πάσχουν από ινομυαλγία, έχοντας υπόψη ότι αναγνωρίζεται ως νόσημα από το 1992 από τον ΠΟΥ (Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας) και ότι κάνουν περισσότερες επισκέψεις σε ειδικούς, κάνουν περισσότερες εξετάσεις, λαμβάνουν περισσότερες άδειες προξενώντας σημαντική οικονομική επιβάρυνση, έχει αναπτύξει κοινοτική στρατηγική αντιμετώπισης και ευαισθητοποίησης του κοινού και ανάπτυξη ειδικών προγραμμάτων.
