Ένας χαυλιόδοντας μαμούθ που ανακαλύφθηκε σε ανθρακωρυχείο όπου ήταν θαμμένος για χιλιάδες χρόνια, συντηρήθηκε προσεκτικά κατά τη διάρκεια μιας ασυνήθιστης εργασίας καθαρισμού.

Ανήκοντας στο εξαφανισμένο θηλαστικό της Εποχής των Παγετώνων, ο χαυλιόδοντας μήκους 2 μέτρων ανακαλύφθηκε στο πρώην ανοιχτό ορυχείο Oxbow κοντά στο Temple Newsam, στο Leeds, τη δεκαετία του 1960. Το μουσείο καταγράφει λεπτομέρειες πώς ο χαυλιόδοντας, ο οποίος είναι σε δύο κομμάτια, βρέθηκε κάτω από την πλημμυρική στρωμένη με χαλίκι πεδιάδα του ποταμού Aire.

Το ασυνήθιστο εύρημα βρίσκεται ανάμεσα σε μια τεράστια ποικιλία αντικειμένων που υποβάλλονται σε ετήσιο βαθύ καθαρισμό από ειδικούς στο Κέντρο Ανακάλυψης του Leeds. Χρονολογείται από μια περίοδο παγετώνων, όταν ένα τεράστιο φύλλο πάγου κάλυψε μεγάλα μέρη της βόρειας Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, ο χαυλιόδοντας, που αποτελείται από σμάλτο και οδοντίνη, είναι απόδειξη ότι κάποτε τα μαμούθ περιπλανιόταν στο παγωμένο τοπίο του Yorkshire.

Η Clare Brown, επιμελήτρια φυσικών επιστημών του Leeds Museums and Galleries, περιέγραψε τον χαυλιόδοντα ως ένα «τεράστιο, μεγάλο μεγάλο δόντι» που χρειαζόταν ήπιους ελιγμούς για να καθαριστεί. «Είναι μεγάλη ευθύνη γιατί είναι πολύ, πολύ παλιό και είναι πραγματικά αρκετά ευαίσθητο για κάτι τόσο μεγάλο και βαρύ, οπότε πρέπει να φροντίσεις να το χειριστείς σωστά», είπε. Είπε ότι ο χαυλιόδοντας πρόσφερε μια ματιά στο προϊστορικό τοπίο του Λιντς.

«Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς σήμερα ότι κάποτε ζούσαν τα μαμούθ εδώ στο Γιορκσάιρ, οπότε είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε μια τόσο αξιοσημείωτη, απτή απόδειξη ότι πριν από χιλιάδες χρόνια, αυτά τα εκπληκτικά ζώα κάποτε περπατούσαν στα μέρη που γνωρίζουμε σήμερα», είπε.

Διαφορετικά είδη μαμούθ ζούσαν στην Αφρική, την Ευρώπη, την Ασία και τη Βόρεια Αμερική για περισσότερα από έξι εκατομμύρια χρόνια πριν εξαφανιστούν τελικά πριν από περίπου 4.000 χρόνια. Έχοντας κοινό πρόγονο με τους σύγχρονους ελέφαντες, διακρίνονταν για τους τεράστιους καμπυλωτούς χαυλιόδοντες τους και τις προσαρμογές τους στο ψυχρότερο κλίμα, το οποίο μερικές φορές περιλάμβανε ένα παχύ στρώμα μάλλινης γούνας.

Η κα Brown είπε ότι η διατήρηση τέτοιων αντικειμένων στο κέντρο της οδού Carlisle είναι σημαντική για τη διατήρηση και την προστασία τόσων πολλών διαφορετικών πτυχών της ιστορίας. Και πρόσθεσε: «Πάντα λέω ότι μας χωρίζει η ιστορία από τον χρόνο και τον χώρο, αλλά όταν είσαι με ένα αντικείμενο, σε χωρίζει ο χρόνος μόνο επειδή βρίσκεσαι στον ίδιο χώρο με αυτό το καταπληκτικό πράγμα. Το να είσαι συνδεδεμένος με κάτι που έζησε όλα αυτά τα χρόνια πριν και αποτελεί απόδειξη της ύπαρξής του, είναι απόλυτο προνόμιο».

Σπίτι για περισσότερα από ένα εκατομμύριο αντικείμενα, το Leeds Discovery Center χρησιμοποιείται για την αποθήκευση τμημάτων της συλλογής Leeds που δεν εκτίθενται επί του παρόντος.

Πηγή: BBC