Οι Κινέζοι διαβάζουν την ώρα μέσα στα μάτια των γάτων. Μια μέρα, ένας μισθοφόρος που έκανε τη βόλτα του στα περίχωρα της Ναντσίνγκ διαπίστωσε ότι είχε ξεχάσει το ρολόι του κι έτσι ρώτησε ένα αγόρι τι ώρα ήταν.

Ο αλητάκος της Ουράνιας Αυτοκρατορίας δίστασε αρχικά, κατόπιν όμως θυμήθηκε κάτι και απάντησε στον μισθοφόρο: «Θα σας πω αμέσως». Λίγες στιγμές αργότερα εμφανίστηκε κρατώντας στα χέρια του μια μεγάλη, χοντρή γάτα και, κοιτώντας το ασπράδι των ματιών της, διαβεβαίωσε τον άνθρωπο χωρίς δισταγμό: «Είναι λίγο πριν το μεσημέρι, κύριε». Πράγμα απολύτως σωστό.

Αλλά κι εγώ, όταν γέρνω πάνω στην ωραία Φελίν, που τόσο εύστοχα της έδωσαν αυτό το όνομα, στη Φελίν, που τιμά το φύλο της και που είναι για μένα η περηφάνια της καρδιάς μου και η ευωδιά της ψυχής μου, τότε βλέπω, είτε είναι νύχτα είτε μέρα, στο πιο λαμπρό φως ή στην πυκνότερη σκιά, βλέπω λοιπόν πεντακάθαρα στο βάθος των αξιολάτρευτων ματιών της τον χρόνο, τον ίδιο πάντα: έναν χρόνο μακρινό, γιορταστικό, μεγάλο σαν το κενό, χωρίς υποδιαιρέσεις σε λεπτά και δευτερόλεπτα – έναν ακίνητο χρόνο που δεν έχει ώρα, κι όμως είναι ανάλαφρος σαν στεναγμός και φευγαλέος σαν ένα βλέμμα.

Κι αν κάποιος ενοχλητικός άνθρωπος ερχόταν να με ταράξει την ώρα που το βλέμμα μου ήταν προσηλωμένο στο χαριτωμένο αυτό ρολόι, αν κάποια ανυπόμονη ψυχή με ρωτούσε «Μα τι ψάχνεις μες στα μάτια αυτού του πλάσματος; Μήπως τον χρόνο, σπάταλε κι αργόσχολε θνητέ;», θα του απαντούσα χωρίς δισταγμό: «Ναι, τον χρόνο! Την αιωνιότητα!».

*Από την ανθολογία «Ο Παράδεισος των γάτων», εκδ. Ποικίλη Στοά, Μετάφραση: Γιούλη Τσίρου

Ο Σαρλ Πιερ Μπωντλαίρ (Παρίσι, 9 Απριλίου 1821 – 31 Αυγούστου 1867) ήταν Γάλλος ποιητής, ένας από τους σημαντικότερους της γαλλικής λογοτεχνίας. Σήμερα, αναγνωρίζεται ως σημαντικός ποιητής της γαλλικής και της παγκόσμιας λογοτεχνίας και συγκαταλέγεται μεταξύ των κλασικών. Χαρακτηριστικά, ο Μπαρμπέ ντ’ Ωρεβιγύ τον αποκαλούσε «Δάντη μιας παρηκμασμένης εποχής».