Σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις στην γεωργία έχει η αυξανόμενη ζήτηση για αβοκάντο τόσο στην Ευρώπη, όσο και την Βόρεια Αμερική. Το αβοκάντο είναι ένα φρούτο, το οποίο ευδοκιμεί στην Κεντρική και Νότια Αμερική, όπου το ζεστό, εύκρατο κλίμα παρέχει ιδανικές συνθήκες ανάπτυξης. Υπάρχουν εκατοντάδες ποικιλίες, ωστόσο αυτή που οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε σήμερα είναι η ποικιλία «Hass». Μέρος της αύξησης της δημοτικότητας του αβοκάντο, τις τελευταίες δεκαετίες, οφείλεται στην εμπορία του ως «υπερτροφή» καθώς συνιστά μια καλή πηγή βιταμινών, μετάλλων και ακόρεστων λιπαρών.
Γιατί, λοιπόν, τα αβοκάντο είναι «επικίνδυνα» για το περιβάλλον;
Γιατί οι περισσότερες φυτείες αβοκάντο βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στα λιπάσματα και τα ορυκτά καύσιμα, συμβάλλοντας στην αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Έχουν μικρότερες αποδόσεις από πολλές άλλες καλλιέργειες κι έτσι έχουν μεγαλύτερο αποτύπωμα άνθρακα ανά κιλό.
Κατά μέσο όρο, τα αβοκάντο έχουν αποτύπωμα άνθρακα περίπου 2,5 κιλά ισοδύναμου διοξειδίου του άνθρακα ανά κιλό. Αυτό προκύπτει από την παραγωγή και τη μεταφορά αβοκάντο. Αξίζει να σημειωθεί, ότι το αποτύπωμα άνθρακα του αβοκάντο είναι υπερδιπλάσιο από αυτό που παράγεται στις καλλιέργειες της μπανάνας και πέντε φορές υψηλότερο από τα μήλα, σύμφωνα με το Conversation. Αλλά αυτά τα στοιχεία είναι μικρά σε σύγκριση με το παγκόσμιο μέσο αποτύπωμα άνθρακα των περισσότερων προϊόντων ζωικής προέλευσης.
Το μέγεθος της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης
Την ίδια ώρα, τα δέντρα αβοκάντο είναι φυτά, που απαιτούν κατά μέσο όρο περίπου 1.000 λίτρα νερού ανά κιλό. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ποσότητα που χρειάζεται συγκριτικά με τα περισσότερα φρούτα και λαχανικά, αλλά χαμηλότερη πάντως σε σχέση με ορισμένα δημητριακά, όπως το ρύζι.
Το Μεξικό, ο κορυφαίος παραγωγός αβοκάντο στον κόσμο, βιώνει παρατεταμένες περιόδους ξηρασίας, επομένως η άρδευση των φυτειών αβοκάντο μπορεί να υπονομεύει την πρόσβαση του τοπικού πληθυσμού στο νερό. Τα δέντρα αβοκάντο φυτεύονταν σε μικτά αγροτεμάχια με άλλες καλλιέργειες και η συγκομιδή τους γινόταν για λόγους επιβίωσης. Αυτή η πρακτική άλλαξε καθώς η ζήτηση από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη αυξήθηκε.
Αποψίλωση των δασών, συνθετικά λιπάσματα, φυτοφάρμακα
Το αβοκάντο καλλιεργείται πλέον κυρίως ως εξαγωγική καλλιέργεια, με την παραγωγή να στρέφεται σε μεγάλες, μονοκαλλιέργειες φυτείες για μεγιστοποίηση της παραγωγικότητας. Αυτές οι μονοκαλλιέργειες έχουν απωθήσει άλλες γηγενείς καλλιέργειες και είναι πολύ πιο ευάλωτες σε παράσιτα και ασθένειες από τη μικτή φύτευση. Όλα αυτά σημαίνουν ότι πρέπει να χρησιμοποιηθούν μεγαλύτεροι όγκοι χημικών φυτοφαρμάκων και συνθετικών λιπασμάτων. Αυτά, με τη σειρά τους, επηρεάζουν αρνητικά τη βιοποικιλότητα, την ποιότητα του εδάφους και την ανθρώπινη υγεία.
Το χειρότερο, όμως, όλων είναι ότι σε ορισμένες περιοχές οι νέες φυτείες αβοκάντο οδηγούν στην αποψίλωση των δασών. Έως και 250.000 στρέμματα δάσους καθαρίζονται κάθε χρόνο στην πολιτεία Michoacán, την κύρια περιοχή παραγωγής αβοκάντο του Μεξικού που προμηθεύει το μεγαλύτερο μέρος των αβοκάντο που πωλούνται στις ΗΠΑ.
