Πολλοί ερευνητές αποδίδουν την αναζήτηση γλυκού, στην προδιάθεσή μας, βάσει γονιδιώματος, όσον αφορά στη διαχείριση των σακχάρων. Η έντονη και συνεχής αναζήτηση γλυκού πιθανόν να προκαλείται από γονιδιακή παραλλαγή, που μεταφράζει την πείνα σε έντονη επιθυμία για γλυκό.

Ερευνητές στον Καναδά υποστηρίζουν ότι το γονίδιο που κωδικοποιεί την τρανσφεράση γλυκόζης τύπου II(GLUT-II), βοηθά τον εγκέφαλο να ρυθμίζει την πρόσληψη φαγητού. Διεξήγαγαν μια έρευνα με δυο ομάδες ανθρώπων: μια που έφερε φυσιολογικό το γονίδιο (700 υγιή άτομα) και μια δεύτερη (100 υπέρβαροι, στα πρόθυρα σακχαρώδη διαβήτη, χωρίς φαρμακευτική αγωγή) με την παραλλαγή του.

Στην πρώτη ομάδα, ζητήθηκε να καταγράψει τον τρόπο που τρώει στην διάρκεια ενός μήνα, ενώ στη δεύτερη να κάνει το ίδιο για τρεις ημέρες και μετά από δύο εβδομάδες για άλλες τρεις. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι, ανεξάρτητα από την υγεία και τη φυσική κατάσταση, τα άτομα με μετάλλαξη στο γονίδιο της τρανσφεράσης II της γλυκόζης, κατανάλωσαν σημαντικά περισσότερα γλυκά. Δεν εντοπίστηκαν διαφορές στην πρόσληψη λίπους και πρωτεΐνης, στις δύο ομάδες.

Πηγή: mynutrihealth