Η Τζένη Μαστοράκη ανήκει στην Γενιά του ’70, ομάδα Ελλήνων συγγραφέων και ποιητών, που άρχισαν να δημοσιεύουν τα έργα τους, κατά τηn δεκαετία του 1970 και ειδικότερα προς το τέλος της Χούντας και τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Το πρώτο της ποίημα εκδόθηκε το 1971. Ποίημα, που συμπεριλήφθηκε στην «Αντι-ανθολογία» του Δημήτρη Ιατρόπουλου. Το πρώτο της βιβλίο, με τίτλο «Διόδια», εκδόθηκε το 1972, όταν η ποιήτρια ήταν 23 χρόνων.

Τα ποιητικά έργα της κίνησαν το ενδιαφέρον του Γιάννη Ρίτσου και της Νανάς Καλλιανέση, ενώ τα ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες, ενώ δημοσιεύθηκαν σε ανθολογίες και περιοδικά ανά τον κόσμο.

Oι μεγάλοι
κουβαλούν πάντα μέσα τους
το παιδί που υπήρξαν
στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο
το κορίτσι που δεν πρόφτασαν να φιλήσουν
έναν αγιάτρευτο καημό λαχανίδας. Το πρώτο χνούδι στο πανωχείλι τους τους Βαρβάρους του Καβάφη
και μια παλιά φυματίωση.
Τις μέρες τους
καταχωρισμένες σε δελτία τροφίμων.
Ένα καρφί στον τοίχο
μπορούσε να σημαδέψει μια εποχή
– τα καλοκαίρια ξυριζόντουσαν
με τον καθρέφτη κρεμασμένο στο παράθυρο.
Όνειρα συνοικιακά
σα μια μοτοσυκλέτα με καρότσα
για πολυμελείς οικογένειες.
Εμείς
κουβαλάμε, απλούστατα, μέσα μας
τους μεγάλους.

«Διόδια», Κέδρος

Η Τζένη Μαστοράκη πέθανε στις 30 Ιουλίου 2024, σε ηλικία 75 ετών. Γεννήθηκε στου Ζωγράφου και τα τελευταία χρόνια έμενε στην Κυψέλη. Όταν της ζητούσαν να περιγράψει, με πέντε λέξεις, τον εαυτό της έλεγε «είμαι η γιαγιά της Αλίνας».