Γράφει από δέκα χρόνων, από μια ανάγκη να διορθώνει ό,τι άσχημο. Με την δύναμη που τού δίνει η ελευθερία –οι άνθρωποι δεν είμαστε ποτέ «ένα πράγμα»- γιολάς, σκεπτόμενος, εξωστρεφής, θυμωμένος, λυρικός πάνω σε γρατζουνιές κι αδιέξοδα, ο Γιώργης Σεντεμέντες, ο γνωστός ράπερ Eisaggeleas, προτιμά να είναι ένα υβρίδιο, που αγαπάει τις λέξεις, τα ενωμένα πλήθη, την ωραία στιγμή που (θα) του δίνει πάντα την ευκαιρία να βγαίνει από το ημίφως. Είναι 16 και το ραπ γι’ αυτόν είναι το δικό του μέσο για να μιλήσει για τις εκρηκτικές μέρες του στη Γη και όχι μόνο. Στη μέση του καλοκαιριού, κυκλοφόρησε το τρίτο του VideoClip με τίτλο «Από Μικρός», ενώ βρέθηκε, για δεύτερη χρονιά, στο Φεστιβάλ Δρόμου Καλαμάτας. Είναι χαρούμενος.

Γιώργη, τι σε οδήγησε να ασχοληθείς με τον στίχο κι αυτό το είδος μουσικής; Ποιες οι επιρροές σου και οι συγκεκριμένες συνθήκες που έκαναν την δημιουργία αναπόφευκτη;

Γράφω από πολύ μικρός, χωρίς όμως ποτέ να έχει περάσει από το μυαλό μου ότι κάποτε θα ανέβαινα σε μουσικές σκηνές. Να φανταστείτε ότι έχω ηχογραφήσεις, στο κινητό μου, από την ηλικία των 10. Βοήθησαν πολύ οι μουσικές επιρροές από το σπίτι, καθώς οι γονείς μου χρησιμοποιούσαν τα τραγούδια ως μέσο για να μας περνούν μηνύματα. Μέσα στα χρόνια, λοιπόν, οι στίχοι των τραγουδιών που άκουγα στο σπίτι, πέρασαν στην ψυχή μου και κάποια στιγμή ένιωσα ότι θέλω να πετύχω το ίδιο και με την δύναμη των στίχων μου. Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι, μεγαλώνοντας, άρχισα να βιώνω καταστάσεις, όπως αδικία, χλευασμό, ειρωνεία κι άλλες, που ήταν δυσάρεστες. Έτσι, λοιπόν, κάθε βράδυ, μπορούσα στο χαρτί μου να διορθώνω τα άσχημα, που έβλεπα και βίωνα. Και κάπως έτσι, πριν από δυο χρόνια, γεννήθηκε ο Eisaggeleas.

Μια εντελώς ετερόκλητη πραγματικότητα πώς τροφοδοτεί έναν έφηβο 16 χρόνων; Ποια συναισθήματα κυριαρχούν;

Είναι αλήθεια ότι η γενιά μου ζει πρωτόγνωρες καταστάσεις. Βιώσαμε εγκλεισμό, λόγω του covid χωρίς ανθρώπινη επαφή. Κάθε μέρα, βλέπω το μίσος που υπάρχει στην καρδιά μικρών παιδιών, μέσα από την έξαρση της βίας των ανηλίκων. Καθημερινά, σχεδόν, ακούω για διαζύγια που πληγώνουν τις παιδικές ψυχές, επίσης βιώνω την οικονομική δυσκολία, μέσα από τη μάχη που δίνουν οι γονείς μου για να ανταπεξέλθουν στα έξοδα σπουδών του αδερφού μου. Θα μπορούσα να μιλάω μέχρι αύριο για όλες αυτές τις δύσκολες καταστάσεις, αλλά το σημαντικότερο για μένα είναι ότι πρέπει να ζήσουμε μέσα σε αυτή την πραγματικότητα. Δεν πρέπει να αφήσουμε κανένα αρνητικό συναίσθημα να μας βγάλει από τους στόχους μας και να κλέψει την αγάπη, που όλοι οι άνθρωποι έχουμε στην καρδιά μας.

Έχοντας αποφασίσει από νωρίς τον τρόπο και την θέση σου, πώς ισορροπείς ανάμεσα στον κόσμο που φτιάχνεις εσύ και σε κάθε στείρα επανάληψη;

Στο  τραγούδι μου, “La Familia”, γράφω το εξής: «Να είσαι ονείρων μαχητής κι αν το ακολουθείς, θα ‘σαι πάντα νικητής. Μείνε αξιοπρεπής, ευσεβής κι ευπρεπής, της ζωής αγωνιστής, ταπεινός και ευγενής, ανεκτικός, μαχητικός πολεμιστής και αν όλα αυτά τηρείς, θα με θυμηθείς». Ο καλύτερος, όμως, τρόπος για να σπάσουμε την στείρα επανάληψη είναι να έχουμε φωτεινότερα όνειρα, δυσκολότερα όνειρα και στόχους και φυσικά περισσότερα όνειρα.

Έχεις εξηγήσει, κατά καιρούς, γιατί έχεις επιλέξει το «Εισαγγελέας». Μια φοβερή αντίθεση ανάμεσα στον ορθό λόγο και την ποίηση. Κάπως έτσι ηχεί στα δικά μου αυτιά.

Συμφωνώ ότι υπάρχει η αντίθεση στην έκφραση του λόγου, για μένα, όμως, η μεγαλύτερη αντίθεση μεταξύ των δυο είναι το συναίσθημα. Ο ράπερ ζει, γράφει κι αναπνέει με το συναίσθημα, ενώ ο Εισαγγελέας πρέπει να λειτουργεί χωρίς αυτό. Ως Γιώργης θα προσπαθήσω να αποκτήσω τις αρετές της δικαιοσύνης και της αυστηρότητας, οι οποίες θέλω να χαρακτηρίζουν τους στίχους και τα τραγούδια μου. Ως Γιώργης, λοιπόν, θα προσπαθήσω να κρατήσω το συναίσθημα των στίχων μου ζωντανό, εκφράζοντάς το με όσο πιο αντικειμενικό τρόπο.

Η παρέα τι λέει;

Η παρέα μου είναι η δεύτερη οικογένειά μου. Στο τραγούδι, «Για τα αδέρφια μου», γράφω: «Τι θα έκανα αν δεν ήσασταν εσείς; Είστε ένα κομμάτι της δικής μου της ψυχής». Οι φίλοι μου είναι μαζί μου απ’ την πρώτη στιγμή. Στο στούντιο, στις συναυλίες, συμμετέχουν στα Videoclip, με στηρίζουν και με γεμίζουν με αγάπη. Αλλά πιο πολύ χαίρονται γιατί στην παρέα είμαι πάντα ο Γιώργης.

Η πόλη σου, η Καλαμάτα, έχει ενίοτε την αίσθηση του περιορισμού ή αισθάνεσαι ότι κάτι τέτοιο για την επαρχία είναι μια παλιακή άποψη;

Στην μέχρι τώρα ζωή μου, δεν έχω νιώσει κανένα περιορισμό. Ίσα – ίσα, που νιώθω πως η ποιότητα της ζωής στην Καλαμάτα είναι απίστευτη. Η Καλαμάτα μού έχει δώσει πολλές ευκαιρίες να προβάλλω τα τραγούδια μου, καθώς όλοι οι μεγάλοι διοργανωτές με εμπιστεύονται και με στηρίζουν. Ο κόσμος της πόλης αισθάνομαι ότι είναι δίπλα μου και νομίζω ότι αν δε ζούσα στην επαρχία δε θα είχα αυτή την προβολή. Νιώθω ότι χρωστάω τα πάντα στην πόλη μου, γιατί ίσως σε έναν αντίστοιχο 16χρονο, πολύ καλύτερο από μένα, ο οποίος ζει σε μεγάλη πόλη, να μην του έχουν δοθεί οι ευκαιρίες που έχουν δοθεί σε μένα.

Από μικρός, λες, είχες μια κρυμμένη φωτιά. Πώς το αντιλαμβανόσουν τότε;

Η φωτιά είναι το πάθος που με χαρακτηρίζει. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, με ό,τι κι αν ασχολούμαι, αφοσιώνομαι με όλες μου τις δυνάμεις. Όχι για να ξεχωρίζω, αλλά για να ξέρω ότι έχω δώσει τον καλύτερό μου εαυτό. Έτσι έγινε και με τους στίχους πάνω στο χαρτί. Μεταφέρθηκαν στο στούντιο, ανέβηκαν σε μουσικές σκηνές κι έγιναν εικόνα μέσα από τα Videoclip. Πρέπει πάντα να ξέρω, σε ό,τι κάνω, πως έχω καταθέσει την ψυχή μου.

Περισσότερο από όλα τι κοντράρεται με το δικό σου βλέμμα;

Η αδικία και το ψέμα, που έχω νιώσει κατά καιρούς στη ζωή μου, είναι αυτά που με πληγώνουν και με τραυματίζουν. Τα τραγούδια μου, πολύ συχνά, μιλάνε για αυτές τις καταστάσεις. Στο τραγούδι “Redemption”, γράφω: «Πρέπει να μάθεις να μην απαντάς. Πρέπει το μίσος να μην το σκορπάς. Και θα ‘ρθει η στιγμή που θα τους κλείνεις το στόμα χωρίς να μιλάς…..». Η πιο γλυκιά εκδίκηση στην κακία των ανθρώπων.

Σου αρέσει ο Γιάννης Ρίτσος; Είδα κάτι στο προφίλ σου, στο facebook.

Επειδή ακολουθώ θεωρητική κατεύθυνση, νιώθω τυχερός, γιατί οι καθηγητές μου μού έχουν γνωρίσει μεγάλους ποιητές και συγγραφείς, όπως ο Ρίτσος. Στο ποίημα «Και να αδερφέ μου», που τραγούδησε ο Νίκος Ξυλούρης, βρήκα αυτό που θέλω να πετύχω με τα τραγούδια μου.

Με τούτα και με εκείνα, εμφανίστηκες και στο 14ο Φεστιβάλ Δρόμου Καλαμάτας, δίπλα σε καλλιτέχνες, που είναι χρόνια στον χώρο. Θα σου μείνει αξέχαστο, φαντάζομαι, αυτό το καλοκαίρι.

Κάθε συμμετοχή μου σε live είναι μοναδική και η συμμετοχή μου στο 14ο Φεστιβάλ Δρόμου Καλαμάτας, για δεύτερη χρονιά, ήταν μεγάλη τιμή, καθώς είχα την ευκαιρία να γνωρίσω από κοντά σπουδαίους καλλιτέχνες που θαυμάζω. Προσπαθώ να συμμετέχω σε ωραίες και σημαντικές διοργανώσεις, αφού δεν έχω κάποια εταιρεία ή manager για να με προωθεί. Μόνο με το «θράσος» της ηλικίας μου προσεγγίζω τους διοργανωτές. Ελπίζω να ακολουθήσουν κι άλλες τέτοιες ευκαιρίες για να με γνωρίσει ακόμα περισσότερος κόσμος. Σίγουρα, νιώθω περήφανος για τη συμμετοχή μου σε μεγάλες συναυλίες. Όμως νιώθω τεράστια περηφάνια για την αγάπη, που εισπράττω από τον κόσμο κι αυτό δεν το αλλάζω με τίποτα.