Ομολογώ ότι την Σκύρο άργησα να την ανακαλύψω ως προορισμό. Δεν ήταν Κυκλάδες, ίσως γι’ αυτό. Τώρα όμως που την ανακάλυψα, την έχω ερωτευτεί.
Δεν ήμουν πολύ ακριβής. Οι λόγοι για να πας στη Σκύρο είναι περισσότεροι από τρεις. Και όσο το σκέφτομαι, μπορώ να μετρήσω πολλούς και με πολλά και διαφορετικά κριτήρια. Η Σκύρος ανήκει στις Σποράδες και μπορείς να φτάσεις είτε αεροπορικώς, είτε με πλοίο από την Κύμη της Εύβοιας. Αυτό και μόνο κάνει πιο οικονομική την πρόσβαση στο νησί – λόγος Νο 1.
Φτάνοντας στο λιμάνι, τη Λιναριά, το νησί σε υποδέχεται μουσικά, με το Thus Spoke Zarathustra, τη μουσική εισαγωγή της όπερας του Richard Straus από το lounge bar Κάβος, που κρέμεται πάνω από την θάλασσα. Η παραμονή σου εδώ ξεκινά πολλά υποσχόμενη.
Κατεβαίνοντας στο μικρό λιμάνι, ο καθένας παίρνει τον δρόμο του. Άλλοι φεύγουν για τη Χώρα, άλλοι για τους παραλιακούς οικισμούς και κάποιοι επιλέγουν κάποιο κατάλυμα στο ίδιο το λιμάνι. Μην φανταστείς κάτι πολύβουο, μια χαρά επιλογή είναι, ειδικά αν θέλεις κάτι απλό, ήρεμο και εύκολο για το βράδυ και να μην χρειαστεί να παίρνεις αυτοκίνητο.
Και Σποράδες και Κυκλάδες
Η Σκύρος έχει δύο πρόσωπα και δύο όψεις, κάτι που την κάνει ακόμη πιο μαγική. To νότιο τμήμα της είναι ξερικό, ένα τοπίο που θυμίζει Κυκλάδες, με τον ήλιο να αντανακλά στην πέτρα. Αλλά και η Χώρα της, με τα λευκά σπίτια, πιο πολύ Κυκλάδες θυμίζει παρά κάτι άλλο. Για λίγο αναρωτιέσαι αν έχεις έρθει στο σωστό νησί ώσπου φτάνεις στην βόρεια πλευρά της, τη γεμάτη με πεύκα που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα. Δεν είναι τρόπος του λέγειν, είναι κυριολεξία, εικόνες που γεμίζουν τα μάτια δροσιά, που ξεκουράζουν. Είναι, δε, το νησί μικρό και φιλικό, οι δρόμοι εύκολοι (για νησί, μην υπερβάλουμε!), οι διαδρομές σύντομες και σου επιτρέπουν να κινείσαι σε διαφορετική κατεύθυνση και παραλία κάθε μέρα.
Αυτό το είπα; Οι παραλίες στην Σκύρο είναι πολλές και υπέροχες – σημείωσέ το, λόγος Νο 2. Άλλες οργανωμένες, ήπια και με λογικές τιμές – τουλάχιστον μέχρι πριν από δύο χρόνια που είχα βρεθεί εκεί, άλλες ελεύθερες, η ομπρέλα και μια ψάθα χρειαζούμενες.
Από την Χώρα στις παραλίες της Σκύρου
Σκαρφαλωμένη στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού η Χώρα, με το κάστρο να κρέμεται από πάνω της, είναι ένα η ίδια ένα κομψοτέχνημα: λευκά ασβεστωμένα σπίτια, δαιδαλώδη δρομάκια, κρυμμένα καφέ και μεζεδοπωλεία, καταστήματα με καλόγουστα ρούχα, κοσμήματα και παραδοσιακή τέχνη, αλλά και με τοπικά προϊόντα. Η Χώρα της Σκύρου έχει όλα τα φόντα για να κατακτήσει την ψυχή σου και να βρίσκεις κάθε απόγευμα έναν διαφορετικό λόγο – αφορμή για να την επισκεφθείς.
Αν πρέπει να αναφέρω ένα αρνητικό, θα πω τη δυσκολία στο πάρκινγκ. Αν έχεις αυτοκίνητο, αξίζει να πας νωρίς για βόλτα στη Χώρα ώστε να βρεις να παρκάρεις στο δημοτικό πάρκινγκ. Αλλιώς θα παρκάρεις λίγο πιο μακριά, αλλά τι στο καλό, διακοπές είσαι, καλή καρδιά!
Αν η Χώρα είναι το ένα hit της Σκύρου, οι παραλίες της είναι το άλλο, κάθε μία διαφορετική και πιο δελεαστική από την άλλη. Οργανωμένες με beach bar, με ομπρέλες και ξαπλώστρες, με δέντρα, χωρίς δέντρα, ελεύθερες κι ωραίες, στη Σκύρο μπορείς να κολυμπάς κάθε μέρα σε διαφορετική παραλία, με διαφορικά vibes: από τον Πεύκο με τα πεύκα και τα αλμυρίκια που φτάνουν ως το κύμα και την πιο δυσπρόσιτη Αγαλίπα με τα κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά, μέχρι την πιο trendy παραλία Μαγαζιά και τον Μώλο με τα beach bar και τις ταβέρνες στη σειρά.
Η αγαπημένη μου παραλία της Σκύρου είναι ο λόγος Νο 3 και ο λόγος που ψάχνω να κλείσω και φέτος να πάω λίγες μέρες για αλλαγή παραστάσεων στο νησί: γαλαζοπράσινα νερά κι ένας υδάτινος δρόμος ανάμεσα σε μαλακά βράχια (δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς, δεν είναι άγρια και απρόσιτα βράχια αλλά χαϊδεμένα από τη θάλασσα, λεία σαν απαλό μάρμαρο) που μπορείς να περπατήσεις/κολυμπήσεις και να βρεθείς σε μια δεύτερη παραλία σε απόσταση λίγων λεπτών. Αναφέρομαι στον Άγιο Φωκά, στο δυτικό μέρος του νησιού, έναν ήρεμο κολπίσκο, με ένα συμπαθητικό ταβερνάκι ακριβώς από πίσω και λίγες ομπρέλες και ξαπλώστρες για όσους δεν έχουν φέρει τις δικές τους ή θέλουν μεγαλύτερη άνεση από αυτήν που προσφέρει η απλωμένη στην άμμο ψάθα.
Ο 4ος λόγος
«Μα, μας μιλάς για 3 λόγους στον τίτλο, πώς έφτασες στον τέταρτο;», μπορεί εύλογα να σκεφτείς. Είναι όμως αυτό που παραδέχτηκα από την αρχή, ότι οι λόγοι για να επισκεφθεί κάποιος τη Σκύρο είναι πολλοί περισσότεροι από τρεις.
Ο 4ος, λοιπόν, λόγος είναι για να φας αστακομακαρονάδα στο λιμάνι. Το νησί φημίζεται για το πιάτο αυτό και αξίζει να το απολαύσεις τουλάχιστον μία φορά. Κάτι που με κέρδισε, εκτός από τη γεύση, είναι ότι ο ευγενικός σερβιτόρος στον Ψαριώτη στη Λιναριά, μία από τις πιο γνωστές ταβέρνες για ψαρικά, μας απέτρεψε απ’ το να παραγγείλουμε άλλα πιάτα γιατί δεν θα μπορούσαμε να απολαύσουμε τον αστακό. Έτσι περιοριστήκαμε (!) σε μία φρέσκια αχινοσαλάτα, που μύριζε θάλασσα και ιώδιο για να συνοδέψουμε το κρασί μας μέχρι να έρθει το φαγητό. Και οι τιμές, πάλι μιλάω για πριν από δύο χρόνια, αλλά δεν φαντάζομαι να έχει επέλθει τεράστια αλλαγή, πολύ πολύ λογικές.
Κι αν θέλεις κι έναν 5ο λόγο -πάει ξέφυγα!- το νησί αυτό έχει κρατήσει το χρώμα και την παράδοση της φιλοξενίας. Δεν είναι όπως στα 70’ s υποθέτω, αλλά διαθέτει ακόμη όλα όσα κάνουν τις διακοπές μας «διακοπές». Αν πας, περιμένω εντυπώσεις και φωτογραφίες!
Πηγή φωτογραφιών: Shutterstock
