Ως βετεράνος τηλεθεατής μεγάλων ποδοσφαιρικών διοργανώσεων, όπως το Mundial, το Euro και το Copa America, από την εποχή που η κοντινότερη πιτσαρία στους Αμπελόκηπους ήταν η Pizza Da Napoli στην πλατεία Αγίας Παρασκευής, νομίζω ότι πλέον διαθέτω την ιστορική, αλλά και πρακτική πείρα να δώσω κάποιες χρήσιμες συμβουλές για το θέμα. Και πρώτα απ’ όλα για την πίτσα!
- Το επίσημο φαγητό του τηλεθεατή ποδοσφαίρου είναι ΜΟΝΟ η ελληνική (ή κατά άλλους καναδέζικη) πίτσα. Ούτε του ξυλόφουρνου ούτε το μπετόφουρνου ούτε με το μέτρο ούτε με φρέσκα λάδια και φύλλα βασιλικού. Οκτώ κομμάτια με τραγανή κόρα που έχει γεύση σαγανάκι και σε τρεις -αυστηρά- εκδοχές: Μαργαρίτα ή μπέικον σκέτο ή μπέικον μανιτάρια. Και πάντα καλοψημένη. Όπως την έκανε η Pizza Da Napoli τότε.
- Οι μπύρες πρέπει να είναι και πολλές και παγωμένες. Αν είστε με φίλους, πρέπει να είναι πάρα πολλές και πάρα πολύ παγωμένες. Προσοχή όμως εδώ: Επιλέγετε πάντοτε την μάρκα μπύρας που πίνετε συνήθως. Όχι πειράματα με άγνωστες (σε εσάς) μάρκες. Δεν είστε σε Beer Academy, ποδόσφαιρο βλέπετε. Και σας το λέει κάποιος που είχε χαλαστεί στον τελικό Γερμανία-Τσεχία (2-1) του 1996, επειδή κάποιος φίλος είχε τη φαεινή να μας ποτίσει μοναστηριακές μπύρες (μπλιαχ).
- Κάπου εδώ τελειώνουν και οι συμβουλές για φαγητό και ποτό, καθώς απολύτως τίποτα άλλο δεν ταιριάζει με την περίσταση. Και κυρίως όχι -το αγαπημένο, κατά τα άλλα- σουβλάκι που θα πρέπει να περιγράφεις αν θα έχει ή όχι κρεμμύδι ή τζατζίκι ή διπλή λαδωμένη πίτα κινδυνεύοντας στο μεταξύ να χάσετε ένα ημίχρονο για να κάνετε την παραγγελία κι άλλο ένα για να καταλάβετε ποιό είναι ποιο, όταν τα φέρουν. Το σουβλάκι είναι ιδανικό μόνο αν βλέπεις ERTflix, όχι ποδόσφαιρο με παρέα. Τα Hod-dog από κάποια καλή καντίνα μπορούν να είναι μία εναλλακτική αν έχετε τη διάθεση να καθαρίζετε μαγιονέζες και μουστάρδες από τους τοίχους και τα πατώματα μετά τον αγώνα.
- Για εμάς που ξεκινήσαμε να βλέπουμε Euro από όταν έπαιζε η Δυτική Γερμανία και η Σοβιετική Ένωση (3-0 στον τελικό του 1972), η μεγαλύτερη εξέλιξη που αφορά το ποδόσφαιρο είναι το E-food, η Wοlt και το Box. Μετά το VAR φυσικά! (Συμβουλή-παραίνεση: Αφήνουμε τουλάχιστον 3 ευρώ στον ντελιβερά. Μία φορά έδωσα μόνο ένα ευρώ και πήγε γρουσουζιά. Ήταν το 2016, στον τελικό Πορτογαλία-Γαλλία που ήλθε 1-0 στην παράταση…)
- Σπίτι που δεν διαθέτει τουλάχιστον δύο WC δεν πρέπει να διοργανώνει βραδιές Euro ή Mundial με πάνω από δύο καλεσμένους. Μου έχει ξεραθεί δίμετρος μπέντζαμιν εξαιτίας αυτής της αβλεψίας.
- Η επόμενη συμβουλή αφορά σε εμάς τους βετεράνους: Δεν σπάμε τα νεύρα της παρέας και ειδικά των νεότερων με ιστορίες από το παρελθόν και του τι παιχτάρας ήταν ο Ρουμενίγκε ή πως διέσχιζε ολόκληρο το γήπεδο με την μπάλα στα πόδια ο Γιόχαν Κρόιφ. Υπάρχουν όλα αυτά στο internet, κανείς δεν περιμένει να μάθει από έναν μπάρμπα, εκτός αν βλέπει τον αγώνα σε ΚΑΠΗ.
- Είμαστε πάντα ευγενικοί με τις φίλες και τις συντρόφους ή συζύγους μας αν κάνουν (που θα την κάνουν) την ερώτηση «τι είναι offside». Και κυρίως απαγορεύεται το mansplaining. Ένα «βλέπω τώρα, θα σου εξηγήσω στο ημίχρονο» αρκεί.
- Σε ό,τι αφορά στη σύνθεση της παρέας: Αν κάποιος φίλος μας είναι οπαδός της εθνικής Γερμανίας ή του Βελγίου απλά βρίσκουμε μία πρόφαση να μη δούμε μαζί Euro, αν θέλουμε να παραμείνουμε φίλοι. Αν πάλι κάποιοι είναι οπαδοί της Σκωτίας, της Ιρλανδίας ή της Εσθονίας, τους αγαπάμε λίγο παραπάνω χωρίς να δείχνουμε τον οίκτο μας. Όσοι είναι οπαδοί της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Ολλανδίας ή της Γαλλίας είναι ιδανικοί για μία ποδοσφαιρική βραδιά. Αρκεί να μην παίζει μαζί τους η (αγαπημένη μας) Αγγλία γιατί θα χαλάσουμε τις καρδιές μας.
- Αν προβάλλονται ταυτόχρονα σε δύο κανάλια (συνήθως αυτό συμβαίνει στα Mundial και όχι στο Euro) διαφορετικά ματς ΔΕΝ ζαπάρουμε. Πολύ απλά ανοίγουμε δύο τηλεοράσεις ή κανονίζουμε να πάμε σε μία αξιοπρεπή καφετέρια.
- Τέλος, αποφεύγουμε σαν το διάολο το λιβάνι να δούμε τις αθλητικές εκπομπές που προηγούνται ή έπονται ενός αγώνα αναξαρτήτως καναλιού. Ιδιαίτερα, όσοι έχουμε ζήσει τις θρυλικές εποχές του Διακογιάννη ή του Σωτηρακόπουλου. Μην χαλάσουμε μία βραδιά με υπέροχες πίτσες και παγωμένες μπύρες βρίζοντας. Αμαρτία είναι!